"ΒΟΜΒΑ" ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΥ - ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΗ ΤΗΣ ΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ - ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΕΣ ΣΤΟ ΛΙΜΕΝΙΚΟ

NEXTOKΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Καταψήφισε την διαταγή Παπουτσή και κατέγραψε τη διαφωνία του στο πρακτικό… με κόκκινο!

Παράνομη ή μη σύννομη, χαρακτήρισε ο Υποστράτηγος Μακρής, Αναθεωρητής της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης, τη σύγκλιση του Δευτεροβάθμιου Συμβουλίου Κρίσεων του Λιμενικού που συνεδρίασε στις 28 Ιανουαρίου 2011. Για τον λόγο αυτό, ο ίδιος τάχθηκε κατά της αποστρατείας των τριών Αξιωματικών του Λιμενικού Τσικόγια, Μοσχούτη και Ποπολάνου. Και φυσικά σύμφωνα με επιβεβαιωμένες και αποκλειστικές πληροφορίες του nextok.blogspot.com, ο Υποστράτηγος, ψήφισε αρνητικά και έγραψε και σχετική παρατήρηση στο πρακτικό του Συμβουλίου.

Προφανώς αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο από τις 28 Ιανουαρίου 2011 μέχρι σήμερα, δεν επιδόθηκε η απόφαση στους τρεις Αξιωματικούς, ούτε υπήρξε επίσημη ανακοίνωση, παρά το γεγονός ότι η αποστρατεία τους διέρρευσε αυθημερόν μεταξύ «τυρού και αχλαδιού» σε γνωστό κλαμπ.

Όπως επεσήμανε στην παρατήρησή του ο Υποστράτηγος Μακρής, η σύγκλιση του Δευτεροβάθμιου Συμβουλίου Κρίσεων ως προς τη προσφυγή του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για τη συζήτηση του θέματος. Σημείωσε δε περίπου τα ακόλουθα στο πρακτικό με κόκκινο στυλό: «Διαφωνώ με την αποστράτευση των τριών αξιωματικών…», αιτιολόγησε τη θέση του και φυσικά ψήφισε αρνητικά.

Ο Υποστράτηγος, κόντρα στους αξιωματικούς του Λιμενικού που επέμεναν να ικανοποιήσουν το – κατά κοινή ομολογία – εκδικητικό προς τον ΥΘΥΝΑΛ Γιάννη Διαμαντίδη, αίτημά του Υπουργού Χρήστου Παπουτσή, σήκωσε ανάστημα και έθεσε τους πάντες προ των ευθυνών τους. Τόνισε κατ’ επανάληψη ότι θα ήταν η πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά, όπου ένας Υπουργός, προσφεύγει εναντίον της θετικής κρίσης του Πρωτοβάθμιου Συμβουλίου Κρίσεων χωρίς να έχει μεσολαβήσει παράπτωμα των Αξιωματικών που είχαν κριθεί.

Ο Υποστράτηγος Μακρής, κουράστηκε για ώρες να εξηγεί ότι για να ακυρωθεί ευμενής κρίση Αξιωματικού, θα έπρεπε ο κρινόμενος να υποπέσει σε αξιόποινη πράξη αμέσως μετά την προαγωγή του και πριν αυτή ανακοινωθεί στον ενδιαφερόμενο. Ζήτησε και έλαβε τους φακέλους των τριών αξιωματικών και επίσης ζήτησε επίμονα να αιτιολογηθεί με βάση τους στρατιωτικούς κανόνες, η προσφυγή του Υπουργού, λέγοντας ξανά και ξανά ότι αυτό συμβαίνει και στις απλές τακτικές κρίσεις.

Έτσι ο κ. Μακρής ενημερώθηκε ότι:

- 15 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η σύγκλιση του Πρωτοβάθμιου Συμβουλίου Κρίσεων υπό την προεδρία του Αρχηγού του Λιμενικού Σώματος Αθανάσιου Μπούσιου (Εδώ πρέπει να σημειωθεί, ο κ. Διαμαντίδης, με Απόφασή του, ζήτησε ΄΄Εκτακτη Σύγκληση Ανωτέρου Συμβουλίου Κρίσεων Λ.Σ. του έτους 2010 για να κρίνει έξι αξιωματικούς. Το έγγραφο φέρει ημερομηνία 05-11-2010 (Αρ. Πρωτ: 1113) αλλά δεν ορίζει την ημερομηνία σύγκλισης καθώς αυτό τίθεται στην ευχέρεια του Αρχηγού Λ.Σ. Αθανασίου Μπούσιου. Άρα από εδώ προκύπτει πόσο αφελείς ήσαν όσοι πίστεψαν ό,τι ο Αρχηγός προχώρησε εν αγνοία του ΥΘΥΝΑΛ στις κρίσεις των αξιωματικών. Βεβαίως από τις 5 Νοεμβρίου μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου 2010, μεσολαβούν 40 μέρες! Τι "ψηνόταν τόσες μέρες, ποιος ξέρει;)

- Στις 16 Δεκεμβρίου ο τότε Αρχηγός του Λιμενικού έφυγε με κανονική άδεια.

- 3 Ιανουαρίου 2011 ο Αντιναύαρχος – τότε – Μπούσιος επέστρεψε στην Υπηρεσία και αμέσως άρχισε η διαδικασία επιλογής νέου Αρχηγού.

Στο μεσοδιάστημα ο κ. Παπουτσής ζήτησε από τον Διαμαντίδη να μην προχωρήσει στην κύρωση των πινάκων του Συμβουλίου κρίσεως λόγω του αναμενόμενου Π.Δ. με το οποίο θα μεταβιβάζονταν το Λ.Σ. στο Υπ. Προστασίας του Πολίτη.

- 20 Δεκεμβρίου 2010 δημοσιεύεται στο ΦΕΚ το Π.Δ. 127/2010 με το οποίο το Λιμενικό υπάγεται πλέον στο Υπ. Προστασίας του Πολίτη με όλες του τις Υπηρεσίες.

Ακολούθως και με διαβιβαστικό έλαβε ο κ. Παπουτσής το πρακτικό κύρωσης των κριθέντων αξιωματικών και πάνω στο διαβιβαστικό συνεργάτης του έγραψε χωρίς μάλιστα να αναφέρεται η ημερομηνία υπογραφής: Να επαναπεμφθεί σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 16 του ΚΠΛΣ Ν.3079/02

Αμέσως ο νέος Αρχηγός υποχρεώθηκε να συγκαλέσει το Δευτεροβάθμιο Συμβούλιο Κρίσεως.

Προηγήθηκε βεβαίως η επιλογή του νέου Αρχηγού. Έτσι:

- 12 Ιανουαρίου 2011, επελέγη ο νέος Αρχηγός από ΚΥΣΕΑ, Αντιναύαρχος Κωνσταντίνος Σούλης

- 19 Ιανουαρίου επελέγησαν οι δύο Υπαρχηγοί Θεόδωρος Φουστάνος και Γιώργος Βαλεργάκης

- 28 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε η σύγκλιση του Δευτεροβάθμιου Συμβουλίου Κρίσεωνς.

Σύμφωνα με νομικούς και Αξιωματικούς γνώστες των σχετικών νομικών θεμάτων, ο Υπουργός δύναται να προσφύγει έναντι της απόφασης του Πρωτοβάθμιου Συμβουλίου κρίσεως όμως δεν διευκρινίζει σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να προσφύγει. Και αυτό διότι συνήθως μόνον σε αρνητική ψήφο προσφεύγουν οι κριθέντες καθώς έχουν έννομο συμφέρον. Έτσι ο εκάστοτε Υπουργός που επόπτευε ένα Σώμα (Αστυνομία, Στρατό, Λιμενικό) δεν είχε προβεί ποτέ σε ανάλογη ενέργεια καθώς ούτε ο ίδιος είχε έννομο συμφέρον αλλά ούτε και οι κριθέντες δεν ήσαν φυγόποινοι ή φυγόδικοι…

Σύμφωνα με τον Κώδικα Προσωπικού του Λιμενικού Σώματος και το άρθρο 67 όπως ισχύει από τις 9 Δεκεμβρίου 2002: ΠΡΟΑΓΩΓΗ-ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑ-ΑΔΕΙΕΣ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ

Κοινοποίηση δυσμενών κρίσεων. Αιτήσεις και αποτελέσματα επανάκρισης(Αρθρο 38 παράγραφοι 5 μέχρι και 9 και 11 μέχρι και 15 του Ν. 2935/2001)

1. Οι κατά την παράγραφο 7 του άρθρου 63 δυσμενείς αποφάσεις των Συμβουλίων Κρίσεων και τα συντασσόμενα πρακτικά, κοινοποιούνται με εμπιστευτικό έγγραφο στους κριθέντες εντός προθεσμίας τριάντα ημερών από την κύρωση των πινάκων ή τη δημοσίευσή τους, όταν αυτή απαιτείται.

2. Οι δυσμενώς κριθέντες δικαιούνται εντός ανατρεπτικής προθεσμίας τριάντα ημερών από την κοινοποίηση των παραπάνω αποφάσεων να ζητήσουν την επανάληψη της κρίσης τους από το αρμόδιο γι' αυτούς δευτεροβάθμιο Συμβούλιο Κρίσης με σχετική αίτησή τους, η οποία υποβάλλεται ιεραρχικά μέσω της Διεύθυνσης Προσωπικού του Λ.Σ., επισυνάπτοντας σ' αυτήν τυχόν συμπληρωματικά στοιχεία.

3. Τα δευτεροβάθμια Συμβούλια Κρίσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις αιτήσεις επανάκρισης μετά των, τυχόν, συνυποβαλλόμενων νέων στοιχείων, καθώς και όσα ελήφθησαν υπόψη κατά την πρωτοβάθμια κρίση, αποφαίνονται αιτιολογημένα και οριστικά και αν κρίνουν βάσιμη την αίτηση επανάκρισης του βαθμοφόρου, εγγράφουν αυτόν σε οποιονδήποτε από τους λοιπούς ευμενέστερους πίνακες, ανάλογα με την περίπτωση, διαφορετικά επικυρώνουν την υπάρχουσα προγενέστερη κρίση, στην οποία ενσωματώνεται και η νέα, με επαρκή αιτιολόγηση.

4. Τα αρμόδια δευτεροβάθμια Συμβούλια επανακρίνουν τους δυσμενώς κριθέντες βαθμοφόρους, κατόπιν αίτησης τους ή απόφασης διοικητικού δικαστηρίου και εκδίδουν υποχρεωτικά τις αποφάσεις τους εντός της προβλεπόμενης από την παράγραφο 2 του άρθρου 63 προθεσμίας.

5. Με βάση τις προαναφερόμενες αποφάσεις των Συμβουλίων, οι επανακρινόμενοι εγγράφονται σε πίνακες οι οποίοι κυρώνονται κατά το άρθρο 65.

6. Οι δυσμενείς αποφάσεις των δευτεροβάθμιων Συμβουλίων κοινοποιούνται με εμπιστευτικό έγγραφο στους ενδιαφερομένους εντός τριάντα ημερών από την κύρωση των πινάκων ή τη δημοσίευσή τους, όταν αυτή απαιτείται, και το αποτέλεσμα των κρίσεων αυτών καταχωρίζεται στην οικεία για κάθε βαθμοφόρο μερίδα.

7. Η προθεσμία άσκησης προσφυγής για επανάκριση και η άσκηση προσφυγής από τους δυσμενώς κριθέντες βαθμοφόρους δεν αναστέλλει την έκδοση των σχετικών διοικητικών πράξεων.

8. Η προθεσμία άσκησης της έφεσης και η άσκηση έφεσης κατά των ακυρωτικών αποφάσεων διοικητικών δικαστηρίων αναστέλλουν την εκτέλεση των αποφάσεων αυτών.

9. Μετά την έκδοση ακυρωτικής απόφασης διοικητικού δικαστηρίου, η κρίση επαναλαμβάνεται από το αρμόδιο δευτεροβάθμιο Συμβούλιο Κρίσεων, με εξαίρεση τις περιπτώσεις που η ακυρωτική απόφαση αφορά την κακή σύνθεση του πρωτοβάθμιου Συμβουλίου Κρίσεων ή την κρίση αυτού κατά την παράγραφο 5 του άρθρου 62, οπότε η κρίση επαναλαμβάνεται από την αρχή.

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τον σχετικό Νόμο, «Ο υπουργός δύναται να αναπέμψει την απόφαση του εφόσον δεν συμφωνεί με την απόφαση του Πρωτοβαθμίου Συμβουλίου Κρίσεως μερικώς ή ολικώς με βάση τα προαναφερόμενα. Στην Ελλάδα όμως, είναι γνωστό, ότι ο εκάστοτε Υπουργός ...λαμβάνει τα μέτρα του εγκαίρως και "δημοκρατικά", διατάζοντας τις προαποφασισμένες από τον ίδιο προαγωγές, στασιμότητες και αποστρατείες!

Πότε προσφεύγει ο Υπουργός

Από το ρεπορτάζ μας προκύπτει ότι : Είναι θέμα ερμηνείας των δικαστηρίων εάν επί ευμενούς κρίσεως του Πρωτοβάθμιου, δύναται ο Υπουργός να προσφύγει. Αλλά η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση των τριών Αξιωματικών του Λιμενικού Σώματος Τσικόγια, Μοσχούτη και Ποπολάνου. ο Υπουργός δεν έχει έννομο συμφέρον καθώς κρίθηκαν ένστολοι αξιωματικοί εν ενεργεία που τους είχε επιστρέψει η ίδια η Πολιτεία να επιστρέψουν στη θέση τους με βάση τον Νόμο 3847/10 «Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο», την οποία πρόσκληση επανέλαβε και τον Ιούλιο με το νόμο «περί συνταξιοδοτικού». Και οπωσδήποτε δεν επρόκειτο για άτομα με καταγεγραμμένα παραπτώματα, ούτε για κλέφτες ή λωποδύτες, ούτε για φυγόδικους ή φυγόποινους. Είναι βέβαια γνωστό ότι για έναν εκ των τριών υπήρχε εκκρεμοδικία για Υπηρεσιακό θέμα.

Νοθεία στα άβατα των Υπηρεσιών

Άρα όπως υποστηρίχθηκε κατ’ επανάληψη μεταξύ των αξιωματικών τις τελευταίες εβδομάδες, η προσφυγή του Υπουργού Χρήστου Παπουτσή δείχνει – το λιγότερο - εμπάθεια. Και δεν είναι τυχαίο, το γεγονός ότι τώρα πλέον «ξύπνησαν» οι αξιωματικοί και μιλούν για «μαριονέτες» του Υπουργού που εκτελούν διαταγές αφού είναι γνωστό ότι στα Όργανα που λαμβάνουν αυτές τις αποφάσεις δεν συμμετέχει κανένας υπουργός αλλά μόνον η ηγεσία του Λιμενικού που θα έπρεπε χωρίς κανένα επηρεασμό να αποφασίζει με αυστηρά υπηρεσιακά κριτήρια. Το γράψαμε όμως και σε προηγούμενο θέμα, ότι μέχρι τώρα κανένας υπουργός δεν προσέφυγε στο Δευτεροβάθμιο Συμβούλιο, καθώς το Πρωτοβάθμιο εκτελούσε απλά τις δικές του διαταγές… Το γεγονός αυτό, επιβεβαιώνει ίσως για πρώτη φορά, το πόσο νοθευμένες είναι οι αποφάσεις κρίσεων τόσο της Αστυνομίας, όσο και του Στρατού και του Λιμενικού Σώματος καθώς οι εκάστοτε υπουργοί παρεμβαίνουν στα «άβατα» των Υπηρεσιών.

Έτσι προφανώς ερμήνευσε και ο Υποστράτηγος Μακρής τον Νόμο «περί δυνατότητας του Υπουργού να προσφεύγει στο Δευτεροβάθμιο Συμβούλιο».

Αν μάλιστα το Δευτεροβάθμιο Συμβούλιο ήθελε να χαρακτηριστεί ως «σούπερ δίκαιο» θα μπορούσε να διαχωρίσει τη διενέργεια κρίσης για τον αξιωματικό που τελούσε υπό εκκρεμοδικία και εκείνον (Ι. Μαντά) που είχε αποστρατευτεί ως «ευδοκίμως τερματίσας» με NON PAPER αίτηση του, καθώς είχε δώσει εγγράφως το αίτημα του στον τότε Αρχηγό Η. Σιωνίδη

Η υπόθεσή αυτή, είναι πλέον φανερό ότι εκθέτει σοβαρά τόσο τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη Χρήστο Παπουτσή, - οπωσδήποτε και τον Γιάννη Διαμαντίδη, Yπουργό Θαλασσίων Υποθέσεων - όσο και τους Αξιωματικούς που συμμετείχαν στο Δευτεροβάθμιο Συμβούλιο και δεν είχαν την τόλμη να υψώσουν το ανάστημά τους όπως ο κ. Μακρής και να αντιταχθούν στην μη σύννομη διαταγή – γιατί είναι προφανές ότι άπαντες ακολούθησαν όχι τη συνείδησή τους αλλά διαταγή – του Υπουργού.

Θυμίζουμε ότι στο Συμβούλιο συμμετείχαν εκτός του Υποστράτηγου Μακρή, Αναθεωρητή Β΄ της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και ο Αρχηγός του Λιμενικού Κωνσταντίνος Σούλης, οι δύο Υπαρχηγοί του Λιμενικού, και ο Αρχιπλοίαρχος Αθανασόπουλος (τότε Δντής Ασφαλείας Λ.Σ.)

Άφησε πίσω του ...συντρίμια

Για την ιστορία υπενθυμίζουμε ότι την όλη αναστάτωση προκάλεσε ο τέως Αρχηγός του Λιμενικού Ναύαρχος – πλέον - Αθανάσιος Μπούσιος ο οποίος προήγαγε τους τρεις Αξιωματικούς, κατά τη σύγκλιση του Πρωτοβάθμιου Συμβουλίου Κρίσεως τη 15η Δεκεμβρίου 2010. Ήταν ακριβώς μία ημέρα πριν την αναχώρηση του τότε Αρχηγού Λ.Σ. με κανονική άδεια από το Υπουργείο και λίγες μόνον ημέρες πριν την οριστική του αποχώρηση και επιλογή του νέου Αρχηγού. Θυμίζουμε επίσης ότι ο κ. Μπούσιος τότε τελούσε υπό παραίτηση (δήλωσε παραίτηση στις 4 Οκτωβρίου η οποία και έγινε δεκτή από τον ΥΘΥΝΑΛ στις 8 Οκτωβρίου 2010). Ωστόσο, μετά από παράκληση του ΥΘΥΝΑΛ ο Αντιναύαρχος Μπούσιος παρέμεινε στη θέση του μέχρι να οριστεί νέος Αρχηγός.

Ο πόλεμος των δύο υπουργών

Ολόκληρο το Λιμενικό Σώμα, κάνει σήμερα λόγο για «ανεπάρκεια» του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος κοπτόταν, καιγόταν… όπως συζητούν, για το πώς θα επανακρίνει τους πέντε Πλοιάρχους αντί στο διάστημα αυτό να ασχοληθεί, να δώσει εντολή στους ημέτερους συμβούλους του, να μάθουν από τον Κώδικα προσωπικού Λ.Σ. τον νόμο 3654/2008 (επί Σιωνίδη), ο οποίος προβλέπει ότι για να προκύψει νέος Αρχηγός, έπρεπε μεταξύ άλλων εναλλακτικών προϋποθέσεων, οι κρινόμενοι Υποναύαρχοι να έχουν παραμείνει ένα ημερολογιακό χρόνο (360 ημέρες) στο βαθμό τους. Αντίθετα κατά την διαδικασία εξάντλησης της εμπάθειας που του χρεώνει μεγάλος αριθμός αξιωματικών (σ.σ. φυσικά και δεν έγινε γκάλοπ, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι οι σημερινές μεθοδεύσεις ενδέχεται αύριο να κτυπήσουν το δικό τους πρόσωπο) έχασε τον έλεγχο και εξετέθη στο ΚΥΣΕΑ κυνηγώντας πέντε Πλοιάρχους των οποίων το «έγκλημα» ήταν η επιθυμία τους να επιστρέψουν στο Λιμενικό για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.

Ο ορισμός του νέου Αρχηγού όμως καθυστερούσε, καθώς οι επιθυμητοί – και καθ’ όλα άξιοι - για την κυβέρνηση αξιωματικοί, δεν πληρούσαν τις χρονικές προϋποθέσεις για να επιλεγεί ανάμεσά του ο νέος Αρχηγός και οι Υπαρχηγοί.

Υποχρεωτικά ο Υπουργός ΥΘΥΝΑΛ στην αρχή και στη συνέχεια ο Υπ. Προστασίας του Πολίτη, περίμεναν συνολικά δύο μήνες και 22 ημέρες ώστε να φύγει το 2010, πιστεύοντας ότι θα μπορούσαν να ορίσουν Αρχηγό μέσα στον Ιανουάριο του 2011.

Στο …παρά πέντε όμως της συνεδρίασης του ΚΥΣΕΑ, http://nextok.blogspot.com/2011/01/to.html διαπιστώθηκε ότι ο νόμος δεν επέτρεπε την επιλογή π.χ. του κ. Φουστάνου για τη θέση του Αρχηγού, καθώς ο συγκεκριμένος αξιωματικός όπως και άλλοι, θα έπρεπε να συμπληρώσουν θητεία ως Αρχιπλοίαρχοι μέχρι και τις 18 Μαρτίου 2011. Το τραγελαφικό στην υπόθεση αυτή, είναι ότι ο συγκεκριμένος νόμος είχε καταρτιστεί με εισήγηση του τέως Αρχηγού Ηλία Σιωνίδη, συμμαθητή και στενού φίλου του κ. Παπουτσή και όπως προαναφέραμε, ο νόμος προβλέπει ό,τι είτε θα πρέπει ο κρινόμενος αξιωματικός να έχει θητεία επί τρία χρόνια ως ανώτατος, ή θητεία ενός ημερολογιακού έτους (365 ημερών) στον βαθμό του Υποναυάρχου.

Εδώ διαπιστώνεται – όπως επισημαίνουν πάντα αξιόπιστοι αξιωματικοί - η ανεπάρκεια γνώσης του Υπουργού και κυρίως των συμβούλων του, οι οποίοι «ανακάλυψαν» τον νόμο μόλις μερικές ώρες πριν τη σύγκλιση του ΚΥΣΕΑ για την επιλογή της ηγεσίας του Λ.Σ.

Αυτό όμως εσήμαινε ότι το Λιμενικό Σώμα θα παρέμενε χωρίς ηγεσία για δυόμιση ακόμα μήνες. Συνάδελφοι δημοσιογράφοι, θα θυμούνται για χρόνια το ύφος του κ. Παπουτσή, όταν εξερχόμενος από το ΚΥΣΕΑ στις 12 Ιανουαρίου 2011, ρωτήθηκε: Πως έγινε αυτό κ. Υπουργέ; (δηλαδή πως και κάνατε την έκπληξη επιλέγοντας τον κ. Σούλη ως Αρχηγό;) και εκείνος απάντησε με οργή: Κάποιοι τώρα θα μάθουν…

Αναγκαστικά και καθώς είχαν ήδη προσκληθεί τα μέλη του ΚΥΣΕΑ σε συνεδρίαση, το Συμβούλιο προχώρησε στην επιλογή ενός εκ των τριών «προσφερόμενων» για τη θέση του Αρχηγού, (σ.σ. Εξαρχόπουλος, Σούλης και Πουλιάκας ) του κ. Κωνσταντίνου Σούλη. Μία ακόμη πρωτιά για την ιστορία του Λιμενικού, καθώς ο κ. Σούλης, θα αναφέρεται ως ο Αξιωματικός που έλαβε το αξίωμα του Αρχηγού μεταξύ τριών «ανεπιθύμητων» ή ως ο μοναδικός προσφερόμενος Αξιωματικός, που έκανε τη καρδιά του …πέτρα και αποδέχθηκε το αξίωμα για να μη μείνει το Σώμα «ορφανό». Χαρακτηριστικό είναι ότι οι δύο …συνυποψήφιοί του, πήραν «απολυτήριο» την ίδια ημέρα.

Παρατράγουδα

Τα παρατράγουδα όμως συνεχίστηκαν καθώς όπως προαναφέραμε, ο πρώην Αρχηγός Αθανάσιος Μπούσιος, προήγαγε τους τρεις Αξιωματικούς στις 15 Δεκεμβρίου 2011. Και οι τρεις θυμίζουμε, είχαν υποβάλλει αίτηση αποστρατείας στις αρχές του 2010 από το Σώμα, αλλά εξ’ αιτίας της μαζικής αποχώρησης που προκάλεσαν οι κυβερνητικές αποφάσεις με αφορμή την φημολογούμενη παράταση του ορίου συνταξιοδότησης, την παράλληλη επετηρίδα και περικοπές θέσεων. Όταν όμως με νόμο επιτράπηκε να ανακαλέσουν, αναθεώρησαν την απόφασή τους και μαζί με τρεις ακόμα συναδέλφους τους, επανέκαμψαν στις τάξεις του Λιμενικού.

Στο μεταξύ όμως, η σειρά τους είχε περάσει από τις τακτικές κρίσεις του Μαρτίου 2010 και όπως ήταν λογικό, έπρεπε και αυτοί να κριθούν και είτε να παραμείνουν στάσιμοι, είτε να προαχθούν ή να αποστρατευθούν άμεσα.

Ο πρώην Αρχηγός, αφού δεν συγκάλεσε το πρωτοβάθμιο Συμβούλιο Κρίσεων έγκαιρα, στη συνέχεια προέβαλε το επιχείρημα ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει στην ενέργεια αυτή επειδή είχε δηλώσει παραίτηση.

Τελικά, θέλοντας προφανώς να κάνει μια τελευταία «καλή» πράξη, αποφάσισε την τελευταία στιγμή να προχωρήσει στις κρίσεις των Αξιωματικών και μάλιστα να τους προάγει σε συνεννόηση με τον ΥΘΥΝΑΛ Γιάννη Διαμαντίδη. Μάλιστα υπάρχουν έντονες υποψίες ότι ο κ. Διαμαντίδης προκάλεσε την σύγκλιση του Πρωτοβάθμιου και την προαγωγή των τριών, «εξαργυρώνοντας» την απάλειψη της δυσμενούς κρίσης του ημέτερου Αντιπλοίαρχου Αναστασίου Βαρελλά, (τον οποίον έφερε εσπευσμένα - μα πολύ ευσπεσμένα - από την Ηγουμενίτσα και τον τοποθέτησε στην ΕΕΠ).

Αμέσως ξέσπασε αναταραχή και οι ευρισκόμενοι ψηλά στην επετηρίδα Αξιωματικοί χωρίστηκαν αυτομάτως σε διάφορα στρατόπεδα με άλλους να τάσσονται υπέρ ή κατά της απόφασης κρίνοντας είτε με κομματικά είτε με αξιοκρατικά – κατά την άποψή τους – κριτήρια κλπ.

Παράλληλα όμως, το θέμα προκάλεσε αμέσως και τριβές μεταξύ των δύο Υπουργών που έριζαν για το ποιος θα κυριαρχήσει επί του Λιμενικού Σώματος.

Από τη μία ήταν ο ΥΘΥΝΑΛ Γιάννης Διαμαντίδης ο οποίος – με το επιχείρημα της διατήρησης του ενιαίου χαρακτήρα του Υπουργείου όπως ήταν επί ΥΕΝ – διεκδικούσε το Λιμενικό και μάλιστα είχε και διαρκείς επαφές με διάφορους Εφοπλιστές και παράγοντες της ναυτιλίας.

Από την άλλη ήταν ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής, ο οποίος αφού είχε διατελέσει στο παρελθόν ως Υπουργός Ναυτιλίας, γνώριζε πολύ καλά την αξία του Λιμενικού και δεν του ...κακόπεφτε να έχει τον έλεγχο και του Σώματος αυτού, μαζί με της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής. Να σημειωθεί ότι ο Γιάννης Διαμαντίδης με κάθε ευκαιρία διέρρεε ότι οι Παμπούκης και Λύτρας (γ.γ. του Υπουργικού Συμβουλίου ) υποστήριζαν τη θέση Διαμαντίδη.

Την ίδια στιγμή ο Χρήστος Παπουτσής, είχε το προσωπικό του επιχείρημα: Την αναγκαιότητα για εντονότερη προστασία και επιτήρηση των θαλασσίων συνόρων σε συνεργασία με τη FRONTEX για την αποτροπή της εισόδου λαθρομεταναστών, λες και μέχρι χθες το Λιμενικό δεν μπορούσε να επιτηρεί και να προστατεύει τα θαλάσσια σύνορα.

(Παρένθεση: Και φυσικά δεν μπορεί το Λιμενικό να επιτηρεί και να προστατεύει τα θαλάσσια σύνορα, όπως δεν θα μπορεί και η Ακτοφυλακή του Αρχηγείου Λ.Σ. να το κάνει, αφού περισσότερα από τα μισά επιχειρησιακά μέσα (Πλωτά, χερσαία και εναέρια) είναι καθηλωμένα λόγω βλάβης, ενώ όσα είναι, σε ενέργεια δεν κινούνται λόγω έλλειψης καυσίμων. Και για του λόγου το αληθές 1,5 εκ. ευρώ διέθεσε η ΕΕΕ για την επισκευή των ΠΑΘ ενώ 1000 βαρέλια λιπαντέλαιο αξίας περίπου 1 εκ. ευρώ, διέθεσε ο επιχειρηματίας Βαρδινογιάννης για την κίνηση των πλωτών. Τέλος, τους τελευταίους μήνες πολύ σπάνια αναφέρεται κάποια κίνηση πλωτών ή εναέριων μέσων του Λιμενικού στα Δελτία Τύπου του Υπουργείου ενώ αντίθετα είναι γνωστό, ότι σε διάφορα περιστατικά, οι λιμενικοί χρησιμοποιούν ιδιωτικά σκάφη ή τα ΙΧ τους για να μεταβούν στους τόπους των συμβάντων).

«Εποπτευόμενος» από Αρχιπλοίαρχο Αρχηγός

Και στην διάρκεια αυτής της προστριβής, ο κ. Παπουτσής, μόλις πήρε στα χέρια του το Λιμενικό με τη βούλα του νόμου, προχώρησε άμεσα στην κατάθεση προσφυγής στο Δευτεροβάθμιο Συμβούλιο Κρίσεων, πρώτον για να «χαστουκίσει» τον ΥΘΥΝΑΛ Γιάννη Διαμαντίδη ο οποίος διέταξε και τη σύγκλιση του Συμβουλίου Κρίσεως ενώ το Λ.Σ. βρισκόταν σε μεταβατικό στάδιο αλλαγής υπουργείου και δεύτερο γιατί - σύμφωνα με εκτιμήσεις λιμενικών - έτσι τον συμβούλευσε ο έμπιστός του Αξιωματικός του Λιμενικού-νομικός- εισηγητής και του σχεδίου νόμου περί σύστασης του Αρχηγείου Λ.Σ, και του Π.Δ. 127/2010, ο οποίος προφανώς ανησύχησε ότι δεν θα γινόταν άμεσα Αρχιπλοίαρχος κάτι που προσπαθούσε να επιτύχει με κάθε τρόπο.

Ο λόγος φυσικά για τον κ. Μπούρα, ο οποίος κατάφερε τελικά να πάρει το αξίωμα του Αρχιπλοιάρχου και να εγκατασταθεί μάλιστα ως Διευθυντής, στο Γραφείο του εποπτευόμενου Αρχηγού του Λιμενικού Κωνσταντίνου Σούλη, προκειμένου να δίνει report στον Υπουργό και φίλο του Χρήστο Παπουτσή.

Όσον αφορά στον κ. Μπούρα, αξίζει να σημειωθεί ότι : κατετάγη στο Λ.Σ. 1η Οκτωβρίου 1984, ορκίστηκε Σημαιοφόρος 28 Νοεμβρίου 1985. Τοποθετήθηκε στη Πύλο ως Σημαιοφόρος το 1986. Παρέμεινε εκεί έξι μήνες, και συμμετέχοντας σε έρευνα ναυαγίου έξω από τη Πύλο, γλίστρησε πάνω στο ρυμουλκό που τον μετέφερε και τραυματίστηκε, με αποτέλεσμα να χρειαστεί νοσηλεία για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών.

Έλαβε στη συνέχεια πολύμηνη αναρρωτική. Ουδέποτε ξαναγύρισε σε λιμεναρχείο. Έκτοτε υπηρετεί στη Διοίκηση στον Πειραιά με παρένθεση το Λιμεναρχείο Αμβέρσας όπου υπηρέτησε ως Προξενικός Υπολιμενάρχης και μερικούς μήνες στη Διεύθυνση Πολιτικού Σχεδιασμού και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας το οποίο συμπωματικά- λένε οι κακές γλώσσες - βρίσκεται δίπλα στο σπίτι του.

Άλλωστε φαίνεται εκ των πραγμάτων ότι ο Αξιωματικός αυτός, - καθ όλα άξιος ως νομικός προφανώς αν και πάλι οι κακές γλώσσες υποστηρίζουν ότι οι νομικές του γνώσεις εξαντλούνται μόνο στα διοικητικά του Λ.Σ – κατάφερε να εξυπηρετεί κάθε κυβέρνηση και καλά έκανε αφού δεν είναι «χαρακτηρισμένος» κομματικός. Οι τελευταίες όμως ενέργειές του με στόχο την γρήγορη ανέλιξή του, έπληξαν συναδέλφους του και αυτό θα του το κρατάνε οι εν ενεργεία γιατί θα φυλάγονται ή ενδεχομένως θα του την… φυλάνε.