Καταψηφίζει η ΔΗΜ.ΑΡ. το νομοσχέδιο που συντηρεί τα χρόνια προβλήματα
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, αναφέρεται ότι επιχειρείται η προσαρμογή του συστήματος ασφαλείας και πολιτικής προστασίας στη νέα πραγματικότητα.
Θεωρώ και θεωρεί και η Δημοκρατική Αριστερά δεδομένο ότι γενικώς αυτό θα το θέλαμε όλοι. Δυστυχώς, κρίνοντας και από τη γενική καταψήφιση του νομοσχεδίου, είναι προφανές ότι δεν πείστηκαν όλα τα Κόμματα της Βουλής.
Δεν μας έχετε πείσει ότι το νομοσχέδιο που εξετάζουμε σήμερα έρχεται να λύσει τα χρόνια προβλήματα του Λιμενικού Σώματος. Η κατάσταση αυτήν τη στιγμή είναι άκρως απογοητευτική.
Σύμφωνα με στοιχεία που υπάρχουν, η πλειοψηφία των πλωτών μέσων και άλλων βρίσκονται σε αχρηστία. Συγχρόνως, το ανθρώπινο δυναμικό αποψιλώνεται, εκτός των άλλων και με τις συνταξιοδοτήσεις. Το θεσμικό πλαίσιο περί κρίσεων και μεταθέσεων ουσιαστικά αναπαράγει τις πελατειακές σχέσεις, τη φαυλοκρατία και την αναξιοκρατία. Συγχρόνως, δεν υπάρχει ενιαίος συντονισμός του έργου του Λιμενικού Σώματος.
Πώς λύνονται, όμως, τα προβλήματα αυτά με το παρόν νομοσχέδιο; Η Δημοκρατική Αριστερά πιστεύει ότι μία νομοθετική πρωτοβουλία θα έπρεπε να αντιμετωπίζει το θέμα αυτό ολοκληρωμένα, ενιαία με τις εξής αρχές:
Πρώτον, θα έπρεπε να υπάρχει μία ενιαία αντιμετώπιση όλων των παραμέτρων του χώρου, στον οποίο καλείται να λειτουργήσει και να επιχειρήσει το συγκεκριμένο Σώμα. Μπορεί, όντως, σε μακροπρόθεσμο διάστημα να λυθούν κάποιες παθογένειες του σημερινού συστήματος. Τι θα γίνει, όμως, μέχρι τότε; Πώς θα λυθούν τα προβλήματα του μεσοδιαστήματος, που θα προκύψουν κατά τη διχοτόμηση ή τριχοτόμηση του Σώματος;
Δεύτερος όρος. Ζητήσαμε, επίσης, ενιαία αντιμετώπιση όλων των υπηρεσιακών παραμέτρων και παραγόντων του Σώματος. Αντ’ αυτού, έχουμε μία αποσπασματική και κατακερματισμένη αντιμετώπιση όλων των στοιχείων.
Ένα παράδειγμα αποτελεί το άρθρο 14 με τις εξουσιοδοτικές διατάξεις. Το αντίστοιχο άρθρο που προσδιορίζει όλα αυτά τα δεδομένα της Ελληνικής Αστυνομίας είναι πολύ πιο λεπτομερές. Έτσι, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για χειρισμούς στον εκάστοτε Υπουργό. Για ποιο λόγο με ένα προεδρικό διάταγμα να καθορίζονται τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα των υποψηφίων όλων των κατηγοριών και ειδικοτήτων προσωπικού του Λιμενικού Σώματος, καθώς και οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες για την πρόσληψη και κατάταξή τους; Θα μπορούσαν να περιλαμβάνονται τουλάχιστον οι βασικές προδιαγραφές αυτών των στοιχείων στο παρόν νομοσχέδιο.
Επίσης, το άρθρο 17 μπορεί να χαρακτηριστεί «φωτογραφικό». Θα μπορούσε να προβλέπεται η δέσμευση για μελλοντική επεξεργασία του συνόλου του κώδικα του προσωπικού ή συνολική τροποποίηση του ν. 3569 και όχι μόνο μία μεμονωμένη περίπτωση.
Επίσης, οι προβλέψεις των παραγράφων 7 και 9 του άρθρου 23 για άσκηση βάσει εγκυκλίων και οδηγιών αρμοδιοτήτων άλλων Υπουργείων, καθώς επίσης και γενικευμένες αποσπάσεις σε διευθύνσεις του Υ.Θ.Υ.Ν.Α.Λ. για την άσκηση των πιο πάνω αρμοδιοτήτων. Δεν συνιστά αυτό πλήρη ομολογία των ισχυρισμών μας για προχειρότητα και αποσπασματικότητα στην παρέμβαση στο Λιμενικό Σώμα;
Τρίτον, θα έπρεπε να προσδιορίζονται, σε γενικές έστω γραμμές, αλλά τουλάχιστον με κάποια βεβαιότητα, οι πόροι για την ολοκληρωμένη λειτουργία του Σώματος. Μέχρι στιγμής, όπως φαίνεται και από την αιτιολογική έκθεση και από την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το κόστος περιορίζεται σε απλές διαχειριστικές δαπάνες.
Τέταρτον, παραμένει η στρατιωτικοποίηση του Σώματος με το επιχείρημα ότι δεν είναι έτοιμο ακόμη το Λιμενικό Σώμα για αποστρατικοποίηση. Αγνοείται ένα πάγιο αίτημα του Σώματος για την άρση, εκτός των άλλων, ισχύος και του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα.
Τέλος, υπάρχει άλλη μία παράμετρος και το φέρνω ως παράδειγμα, προκειμένου να καταδειχθεί η δουλειά και η προσπάθεια του Λιμενικού Σώματος να διατηρήσει και τη διαφάνεια σε κρίσιμους τομείς της δραστηριότητας των θαλασσίων υποθέσεων. Αφορά, βεβαίως, τις επιδοτήσεις στην ακτοπλοΐα. Μέχρι το 2004 –το αναφέραμε και στην Επιτροπή- όταν οι επιδοτήσεις των άγονων γραμμών ανήκαν στους ενστόλους, το ποσό αυτό ανερχόταν στο 1,5 εκατομμύριο. Έπειτα, όταν μεταφέρθηκε στο πολιτικό προσωπικό και σε άλλους αρμόδιους του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, ανήλθε στα 100 εκατομμύρια. Είναι τυχαίο;
Πρέπει να δούμε πώς θα εξασφαλιστεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διαφάνεια και πώς θα επανέλθουμε γενικώς σε αυτήν και μέσα από τις λειτουργίες και του παρόντος νομοσχεδίου.
Η θέση μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σαφής. Ζητήσαμε τη δημιουργία ενός ενιαίου Σώματος με ενιαίο κέντρο συντονισμού, που θα ήταν το αρχηγείο με τους επιμέρους κλάδους. Αυτοί θα αφορούσαν ενιαία και ολοκληρωμένα στην αστυνόμευση, στην ασφάλεια, στην πολιτική προστασία, στην έρευνα, στη διάσωση υπό το ίδιο Υπουργείο και το ίδιο συντονιστικό κέντρο.
Όλες αυτές οι προδιαγραφές δεν περιέχονται στο νομοσχέδιο αυτό και γι’ αυτό το καταψηφίσαμε επί της αρχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου