Τα «φαντάσματα» του Αιγαίου

«Ημασταν με σιγή ασυρμάτου και σβηστά φώτα, λίγα μίλια μακριά από το φορτηγό πλοίο με τα λαθραία τσιγάρα. Ολες οι δυνάμεις περίμεναν το σήμα για την επέμβαση. Ενα ξαφνικό μπουρίνι όμως και ένα διερχόμενο σκάφος που περνούσε τυχαία δίπλα από το φορτηγό ανέτρεψαν τον σχεδιασμό. Αποφασίστηκε άμεση επέμβαση με ταχύτητα “δαγκώματος φιδιού”. Ολα κρέμονταν σε μια κλωστή, αλλά η άψογη συνεργασία και η ετοιμότητα της ομάδας έφεραν σε πέρας την αποστολή».

Ο άνδρας του Λιμενικού Σώματος περιγράφει γλαφυρά ένα περιστατικό σύλληψης φορτηγού πλοίου με λαθραία τσιγάρα στο Αιγαίο. Την καθημερινότητά του, δηλαδή. Εκεί όπου ένα ξαφνικό μπουρίνι, μια βλάβη ή μια κακή πληροφορία για το αν το πλήρωμα είναι οπλισμένο ή όχι μπορεί να ανατρέψει και την πιο καλοσχεδιασμένη επιχείρηση.

«Από τη στιγμή που θέτουμε υπό παρακολούθηση το ύποπτο πλοίο ως την επέμβαση βρισκόμαστε σε “αναμμένα κάρβουνα”». Ανώτατος αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος, με… γαλόνια συμμετοχής σε ανάλογες επιχειρήσεις, περιγράφει την αδρεναλίνη κάθε περιστατικού σε απάνεμα λιμάνια ή και στη μέση του Αιγαίου ή του Ιονίου.

«Η αδρεναλίνη και η αγωνία ξεκινούν από τη στιγμή που επιβεβαιώνουμε μια πληροφορία για ένα πλοίο και φτάνουν ως τη στιγμή που θα ολοκληρωθεί με επιτυχία η επιχείρηση» τονίζει, συμπληρώνοντας ωστόσο ότι, «επειδή ο χώρος όπου δρούμε έχει αστάθμητους παράγοντες, κάθε επιτυχία μεγεθύνεται και ψυχικά».

«72 ώρες στο πόδι»

Θυμάται μια πρόσφατη επιχείρηση όταν ο ίδιος και οι συνάδελφοί του βρίσκονταν «επί 72 ώρες “στο πόδι” για ένα πλοίο, περίπου εκατό συνάδελφοι με την αγωνία στο κόκκινο». Το τελευταίο διάστημα τέτοια περιστατικά τείνουν να εξελιχθούν σε… ρουτίνα. Και αυτό διότι έχουν «ξεχειλίσει» τα κιβώτια με τα κατασχεθέντα τσιγάρα στις αποθήκες των τελωνείων. Η κρίση οδηγεί ολοένα και περισσότερους καπνιστές στην επιλογή λαθραίων _ και πιο φθηνών _ πακέτων καθώς κοστίζουν τα μισά χρήματα σε σχέση με τα νόμιμα.

Οι τελευταίες κατασχέσεις μεγάλων ποσοτήτων λαθραίων τσιγάρων σε Ηγουμενίτσα, Πάτρα, Γαλαξίδι, Πειραιά και σε άλλες περιοχές από κλιμάκια λιμενικών έχουν πλήξει σημαντικά τα πολυμελή διεθνή κυκλώματα, ωστόσο, όπως ισχυρίζονται αξιωματικοί του Λιμενικού, «τα κυκλώματα είναι σαν τη Λερναία Υδρα. Ενα κεφάλι κόβουμε, δύο βγαίνουν μετά από λίγο καιρό, οπότε πρέπει να είμαστε διαρκώς σε επιφυλακή».

Τα «τσιγαράδικα» αναχωρούν συνήθως από λιμάνια της Αιγύπτου, της κατεχόμενης Κύπρου, της Τουρκίας αλλά και της Βουλγαρίας με προορισμό τις ελληνικές ακτές για να ξεφορτώσουν τα κιβώτια με τα λαθραία τσιγάρα. Από την ακτή τα φορτία μεταφέρονται καλά «καμουφλαρισμένα» με φορτηγά και προορισμό την Ευρώπη ή με ΙΧ και προορισμό την ελληνική αγορά. Στην Αθήνα πωλούνται σε λαϊκές αγορές, σε πανηγύρια, σε απομακρυσμένα περίπτερα αλλά και πέριξ του Δημαρχείου στην πλατεία Κοτζιά, συχνότερα από πλανόδιους «πωλητές», ομογενείς από την πρώην Σοβιετική Ενωση.

Προσεγγίζοντας τις ελληνικές αρχές το «τσιγαράδικο» δεν «δένει» αμέσως. Προηγείται έλεγχος της θαλάσσιας περιοχής όσο και της ξηράς από μέλη του κυκλώματος. Κάποιοι «περιπολούν» με φουσκωτά και κάποιοι με αυτοκίνητα ενημερώνοντας για κάθε ύποπτη κίνηση τον καπετάνιο. Οταν δοθεί το «πράσινο φως» από τους «τσιλιαδόρους» αρχίζει η μεταφόρτωση από το πλοίο στις νταλίκες. Λιμενικοί με έκπληξη διαπιστώνουν μάλιστα ότι σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται μηχανήματα με «κορδέλες».

Το εμπόρευμα όμως είναι μεγάλης αξίας. Γι’ αυτό και «ασφαλίζεται» καθ’ όλη τη διαδρομή του. Είτε κρυμμένο στα αμπάρια είτε σε νταλίκες κάτω από ευπαθή προϊόντα, όπως γιαούρτια και αβγά, ώστε να μην μπορούν οι λιμενικοί να μπουν στο εσωτερικό. Αλλες κρύπτες του είναι ειδικά διαμορφωμένοι χώροι στην οροφή οχημάτων τύπου βαν και ΙΧ αυτοκινήτων ή στον χώρο μεταξύ «καμπίνας» του οδηγού και φορτίου στις νταλίκες ή και σε «διπλούς πάτους» σε νταλίκες.

Ο άνθρωπος με το τσιγάρο

«Με τον εντοπισμό ενός οχήματος ή ενός φορτηγού με λαθραία τσιγάρα δεν κλείνει η υπόθεση. Πρέπει βάσει των εγγράφων να βρούμε αν υφίσταται η μεταφορική εταιρεία, αν οι πινακίδες των οχημάτων είναι γνήσιες ή πλαστές κτλ. και ο έλεγχος όλων αυτών γίνεται άμεσα χάρη στη συνεργασία που έχουμε με τις αρμόδιες υπηρεσίες άλλων χωρών» λένε αξιωματικοί του Λιμενικού.

Τα χρήματα που χάνουν σε μια τέτοια περίπτωση τα κυκλώματα ανέρχονται σε εκατομμύρια ευρώ. Αγνωστος Χ παραμένει επίσης ως σήμερα για τις διωκτικές αρχές ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα αυτών των κυκλωμάτων. Και αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα: ο εντοπισμός και η σύλληψή του.

«Φαντάσματα» στο Αιγαίο

Τα πλοία που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά λαθραίων τσιγάρων κινούνται σαν τα «φαντάσματα» μέσα στο σκοτάδι. Παλιά εμπορικά πλοία με «μισθωμένο» πλήρωμα ανεβοκατεβαίνουν το Αιγαίο. Οι διακινητές χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να μην μπορούν να εντοπιστούν τα «τσιγαράδικα». Στόχος να φθάσουν πάση θυσία στον τελικό προορισμό, που συνήθως είναι η Βρετανία, διότι εκεί το πακέτο πωλείται ακριβότερα από τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τα πλοία όμως δεν διασχίζουν το Γιβραλτάρ. Καταλήγουν συνήθως στις ακτές της Ελλάδας ή της Ιταλίας.

Η διακίνηση τσιγάρων χαρακτηρίζεται από αρμόδιους αξιωματικούς του Λιμενικού μια πολύ καλά οργανωμένη βιομηχανία. Από τη φάση της παραγωγής ως την πώληση εμπλέκονται πολλοί άνθρωποι με διακριτούς ρόλους. Οι διακινητές απευθύνονται σε εκείνους που αναλαμβάνουν την παραγωγή των λαθραίων σε εργοστάσια της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά και στην Αίγυπτο, στην Κίνα και αλλού. Χαμηλό το κόστος παραγωγής, χαμηλή και η ποιότητα των τσιγάρων.

Τη σκυτάλη παίρνει ο αρμόδιος για την πλαστογράφηση των εγγράφων ώστε το φορτίο και το πλοίο που μισθώνουν άλλα μέλη του κυκλώματος να φαίνονται νομότυπα. Δεν είναι λίγες οι φορές που προκειμένου να παραπλανηθούν οι λιμενικές και τελωνειακές αρχές χρησιμοποιούνται επωνυμίες γνωστών ναυτιλιακών μεταφορικών εταιρειών – εν αγνοία των υπευθύνων τους. Στη συνέχεια έρχεται η ώρα της μίσθωσης του πληρώματος – συνήθως Ουκρανών.

πηγή:tovima.gr