Του ΑΝΕΣΤΗ ΤΣΟΥΚΑΡΑΚΗ
Προέδρου του ΣΥΣΜΕΔ
Αντισυνταγματάρχη (ΣΔΓ)
Σε αναμονή και αναμμένα κάρβουνα κάθονται πλέον οι στρατιωτικοί, στο άκουσμα από τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ), καθόσον επίσημη ενημέρωση μέχρι και τώρα δεν υπάρχει, για περαιτέρω μείωση των αποδοχών τους, της τάξεως του 20% και πλέον.
Η αναμονή δε αυτή και η (ανεκπλήρωτη) προσδοκία διάψευσης των φημολογούμενων διάσπαρτων ειδήσεων, καταρρακώνει περαιτέρω το ηθικό τους και τους δίδει για ακόμη μία φορά την εντύπωση ενός κλάδου εργαζομένων όπου ο καθείς μπορεί να πειραματίζεται στο όνομα κάθε φορά, κατά το δοκούν, κάποιας αόρατης απειλής και κρίσης, που πρέπει άοκνα να συμβάλλουν χωρίς κουβέντα.
Με παράθεση μάλιστα δηλώσεων και επιχειρημάτων αυτόβουλων - αυτοοριζομένων «ειδικών» επιστημόνων (προφανώς μακράν νυχτωμένων περί του ειδικού πλαισίου εργασίας των στρατιωτικών) για αντοχή των στρατιωτικών και υιοθέτηση εσαεί όλων των εις βάρος τους δυσβάσταχτων φορομπηχτικών, εισπρακτικών μέτρων, χωρίς ωστόσο την παράλληλη παράθεση της πραγματικής – αληθινής ψυχολογίας των στρατιωτικών.
Ωστόσο, καλό είναι να αναφερθεί ότι οι αποδοχές των στρατιωτικών μέχρι και σήμερα υπέστησαν τις ανάλογες μειώσεις που υπέστησαν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, χωρίς όμως να ληφθούν υπόψη από το νομοθέτη (τον οποίο μεταξύ των άλλων πληρώνει και ο στρατιωτικός από τον «οβολό» του) οι εγγενείς ιδιαιτερότητες του επαγγέλματος και οι ειδικές συνθήκες, στις οποίες καλούνται αυτοί να εργαστούν (οι στρατιωτικοί).
Ενδεικτικά δε αναφέρονται ότι ο ΕΠ.ΟΠ είδε τις αποδοχές του να μειώνονται, περίπου, κατά 22 %, ο Αρχιλοχίας από παραγωγική σχολή (ΑΣΣΥ) και ο Ανθυπολοχαγός, κατά 21 %, ο Αντισυνταγματάρχης κατά 28 % και ο Αρχηγός κατά 31 %.
Επίσης, με σχετικό νόμο ανεστάλησαν οι μισθολογικές προαγωγές και το επίδομα χρόνου υπηρεσίας για τους δημοσίους υπαλλήλους (συμπεριλαμβανομένων, προφανώς από παραδρομή του νομοθέτη, καθόσον ο νόμος αναφερόταν σε ενιαίο μισθολόγιο και όχι ειδικό, και των στρατιωτικών), με αποτέλεσμα την περαιτέρω σημαντική μείωση των αποδοχών των στρατιωτικών, μάλιστα μη αντίστοιχη με αυτή των δημοσίων υπαλλήλων.
Και ενώ από 1-11-2011 ήδη το ενιαίο μισθολόγιο τέθηκε σε εφαρμογή, οι στρατιωτικοί τιμωρούνται περαιτέρω με τη μη χορήγηση των ανωτέρω επιδομάτων τους τα οποία διατηρούνται «παγωμένα», συνεχίζοντας έτσι την παραδρομή του νομοθέτη, την αβλεψία και κώφωση της Πολιτείας προς διόρθωση των εσφαλμένων ενεργειών και παραλείψεών της, κλυδωνίζοντας σημαντικά την εμπιστοσύνη του στρατιωτικού προσωπικού της Χώρας προς το πολιτικό όμοιό της.
Επιπλέον, καλό είναι να ανακληθεί στη μνήμη μας, και ιδίως από τους έχοντες την εξουσία νομοθετήσεως, ότι στα προγενέστερα μισθολόγια είχε επιλεγεί μια ξεχωριστή αντιμετώπιση για τους Έλληνες στρατιωτικούς, οι οποίοι αποτελούσαν και προφανώς εξακολουθούν να αποτελούν (εκτός εάν κάτι άλλο συμβαίνει το οποίο δεν γνωρίζουμε) τον πυρήνα του αξιόμαχου των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες με την παρουσία τους στο εσωτερικό και εξωτερικό της Χώρας αποτελούν ενισχυτικό παράγοντα κύρους στις πολιτικές διαπραγματεύσεις στη διεθνή εκπροσώπηση της Χώρας.
Το ειδικό αυτό καθεστώς επέτρεπε τη με ειδικό τρόπο μισθολογική (ειδικό μισθολόγιο) αντιμετώπιση τους, δεδομένου ότι ο μισθός των στρατιωτικών θεωρείται ως επακόλουθο και όχι ως αποζημίωση, προερχόμενη από την ειδική κυριαρχική σχέση τους με το Κράτος.
Ακόμη περισσότερο, μια τέτοια ειδική σχέση ήταν απαραίτητη καθώς η σχέση των Ελλήνων στρατιωτικών με την Υπηρεσία τους ουδόλως μπορούσε να χαρακτηριστεί απλή υπαλληλική σχέση σύμβασης ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου, η οποία διέπεται από συγκεκριμένα ωράρια εργασίας, σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο και υπό συγκεκριμένες συνθήκες.
Ωστόσο, με το πέρασμα των χρόνων οι ισορροπίες άλλαξαν, οι προτεραιότητες άλλες διαφοροποιήθηκαν και άλλες υποσκάφθηκαν τεχνηέντως, ενδεχόμενοι κίνδυνοι είτε υποβαθμίστηκαν, είτε αγνοήθηκαν, το αξιόμαχο του στρατεύματος, το υψηλό ηθικό του μόνιμου στρατιωτικού προσωπικού του και η απαλλαγή του από θέματα βιοποριστικού χαρακτήρα, τέθηκαν εκτός προτεραιοτήτων και η ειδική μισθολογική αντιμετώπιση των Ελλήνων στρατιωτικών μετασχηματίστηκε σε τύποις ειδική.
Με βίαιο και αιφνιδιαστικό τρόπο άλλαξε η ειδική κυριαρχική σχέση των Ελλήνων στρατιωτικών με το κράτος, και πάλι όμως με ειδικό τρόπο. Αυτή η ανατροπή ήταν, όμως, μονομερής και ετεροβαρής, καθώς μονομιάς ανατράπηκαν παροχές και δικαιώματα των Ελλήνων στρατιωτικών, χωρίς μια παράλληλη ανατροπή και των απαιτήσεων του κράτους. Έτσι, μέσα στο πλαίσιο μείωσης των δαπανών του κράτους, οι εν ενεργεία Έλληνες στρατιωτικοί έγιναν αποδέκτες των γενικών μειώσεων μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, όπως προαναφέρθηκε, ενώ ταυτόχρονα σε ένα πλαίσιο υβριστικών δηλώσεων μελών της αρμόδιας εκτελεστικής (και κατά μοναδικό τρόπο νομοθετικής) εξουσίας ανατράπηκαν κυρίως συνταξιοδοτικά δεδομένα, φέρνοντας πιο κοντά τη δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα με αυτήν του στρατιωτικού.
Αντιμετωπίζοντας, σήμερα, στη νέα αναθεωρητική φάση που βρισκόμαστε το ειδικό μισθολόγιο, αυτοτελώς και αποκλειόμενο συγκριτικά από την πραγματικότητα που δημιουργήθηκε, μπαίνουμε σε μια ατέρμονη προσπάθεια περαιτέρω μειώσεων των απολαβών και ανάδειξης μιας εμπαθούς πολεμικής τακτικής εναντίον των τύποις ή κατ’ όνομα προνομιούχων πολιτών (των Ελλήνων στρατιωτικών) οι οποίοι εργάζονται κάτω από δύσκολες και αντίξοες συνθήκες, χωρίς ανάπαυση και ξεκούραση, όταν και όπου το απαιτούν οι συνθήκες, χωρίς ωράριο εργασίας, με καταστρατήγηση του ήδη θεσμοθετημένου 8ωρου (40ωρου) εργασίας και μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ως εσωτερικός μετανάστης, λόγω των συνεχών μεταθέσεων.
Επισημαίνεται ότι ο Έλληνας στρατιωτικός δεν αποζημιώνεται για την πραγματική ενασχόλησή του στην παραγωγή του αγαθού της ασφάλειας και της άμυνας της Χώρας, αλλά και στην προσφορά του στη διαμόρφωση και εφαρμογή της εξωτερικής της πολιτικής. Δεν αμείβεται ορθολογικά και σύμφωνα με το παρεχόμενο έργο του, όπως όλοι ο εργαζόμενοι. Καταστρατηγούνται και καταπατούνται θεμελιώδη κατοχυρωμένα δικαιώματά του, κατά το δοκούν και, σύμφωνα με απαρχαιωμένες, αναχρονιστικές και αντιδημοκρατικές αντιλήψεις του παρελθόντος.
Μια ιδιαίτερη προσοχή στον προγραμματισμό και θεσμοθέτηση του κυοφορούμενου ειδικού μισθολογίου των στρατιωτικών δεν θα βλάψει κανέναν, τουναντίον θα ισορροπήσει και θα επαναφέρει στο μυαλό και στην καρδιά των στρατιωτικών το αίσθημα δικαίου που απώλεσαν.
http://www.onalert.gr
3 σχόλια:
Έχω έγκυρη πληροφόριση (από συνδικαλιστές Λιμενικούς), οτι η επιτροπή για το μισθολόγιο που συστάθηκε στο Υπουργείο Προστασίας Πολίτη (για τα σώματα ασφαλείας δηλαδή) δεν αποδέχεται επ' ουδενί τρόπο την κατάργηση των μισθολογικών προαγωγών (αφού το 80% εξ' αυτών είναι απλοί αστυφύλακες, λιμενοφύλακες, πυροσβέστες κλπ, και μόνο στη μισθολογική προαγωγή προσδοκούν, αφού η βαθμολογική προαγωγή τους είναι από ανύπαρκτη έως πολύ περιορισμένη). Η αντίστοιχη επιτροπή του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας όμως, προσπερνάει πολύ εύκολα το ζήτημα των μισθολογικών προαγωγών, δεν δείχνει δηλαδή οτι την ενδιαφέρει ιδιαίτερα (ενώ για την επιτροπή του Υ.Π.Π είναι ζήτημα πρώτης προτεραιότητας) και γενικά δείχνει διατεθειμένη να αποδεχθεί την κατάργηση τους, κάτι που κυριολεκτικά ΘΑ ΧΑΝΤΑΚΩΣΕΙ κυρίως τους ΕΠΟΠ-ΕΜΘ-Μον. Υπαξκους, αλλά και όλους γενικά τους Αξιωματικούς (σε κάπως μικρότερο βαθμό ίσως,κάθε άλλο όμως παρά αμελητέο), πλην των ανωτάτων Αξιωματικών, (οι οποίοι ούτως η άλλως έχουν ήδη τη μέγιστη βαθμολογική προαγωγή, και συνεπώς δεν προσδοκούν στη μισθολογική προαγωγή για να βελτιωθεί κάπως ο μιθός τους). Περιττό να αναφέρω οτι στην επιτροπή του Υ.Π.Π συμπεριλαμβάνονται και χαμηλόβαθμα στελέχη, ως εκλεγμένα συνδικαλιστικά όργανα, και γι' αυτό το λόγο ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ η κατάργηση των μισθολογικών προαγωγών, ενώ στην επιτροπή του ΥΕΘΑ υπάρχουν μόνο ανώτατοι αξιωματικοι (τον ΣΥΣΜΕΔ τo "φτύσανε" κανονικότητα κι αποφασίσανε να "μοιράσουνε" εντελώς μόνοι τους, κατά το δοκούν, την "πίτα" των περικοπών), και πολύ φοβάμαι συνάδελφοι, ότι το μόνο που τελικά τους ενδιαφέρει είναι να περισώσουν τα δικά τους προνόμια, έστω και εις βάρος του υπολοίπου 95% των στελεχών του στρατού. Θα προτιμήσουν δηλαδή λ.χ. την κατάργηση των μισθολογικών προαγωγών (που πρακτικά δεν αγγίζει τους ίδιους, αν και κυριολεκτικά ΙΣΟΠΕΔΩΝΕΙ όλους τους υπόλοιπους), αρκεί να αποφευχθεί μια κάποια λογική μείωση βασικών μισθών και επιδόματων θέσεως κι ευθύνης (που ακουμπάει και τους ίδιους). Υπαρχει λοιπόν κανείς ακόμα, που έχει την παραμικρή αμφιβολία, οτι ο συνδικαλισμός ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ πλέον για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων; Λυπάμαι που το λέω, αλλά η μόνη μας ελπίδα τελικά, για να διασωθεί κάτι από το μισθολόγιο των ενστόλων, είναι το συνδικαλιστικό κίνημα των σωμάτων ασφαλείας και μόνο, καθόσον η δική μας φυσική ηγεσία, δεν δείχνει να έχει ιδιαίτερους ενδοιασμούς στο να μας ξεπουλήσει για μια άκόμη φορά, και μακάρι (χίλιες φορές μακάρι!) να διαψευστώ, αλλά.... Κάποτε οι αστυφύλακες, οι λιμενικοί και οι πυροσβέστες έτρεχαν από πίσω μας, και παρακαλούσαν να δοθεί και σε αυτούς κάτι, απο αυτά που έλαβαν οι στρατιωτικοί. Από τη στιγμή όμως που "έπιασαν το νόημα" και συνδικαλίσθηκαν, συμβαίνει το αντίθετο: Οι "ζήτουλες" γίναμε εμείς!Εμείς τρέχουμε απο πίσω τους και παρακαλάμε! Εκεί έφτασε η "ξεφτύλα" μας! Καλά να πάθουμε όμως, γιατί δεν είχαμε μυαλό, και (κρίνοντας απο τα σχόλια αρκετών εδω μέσα, που κυριολεκτικά δείχνουν οτι η "βελόνα" του μυαλού τους "κόλλησε" κάπου μεταξύ δεκαετίας '50 και '60) δεν βλέπω να ξυπνάμε"! Είμαστε άξιοι της μοίρας μας!
ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΣΕ ΟΣΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΩ ΤΙΣ ΠΛΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΑΛΣ.ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΟΜΩΣ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ .....ΑΣΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ..... ΟΙ ΕΚΠΡΌΣΩΠΟΙ ΜΑΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΑΛΛΑ Η ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΩΝ ........
Παιδιά ας μην είμαστε σε "αναμμένα κάρβουνα" . Ηρεμείστε . Όλοι θα πάρουμε τα παπ#%#^@ρια μας ....
Δημοσίευση σχολίου