Την ώρα που η κυβέρνηση φαίνεται να επιδιώκει τη μεγαλύτερη δυνατή μείωση του δημοσίου χρέους επεκτείνοντας το κούρεμα και σε δάνεια που έχουν δοθεί σε ΔΕΚΟ με κρατική εγγύηση, στο απυρόβλητο φαίνεται να μένει το περίφημο swap της Goldman Sachs, το οποίο μεταλλάχθηκε σε swap ύψους 5,1 δισ. ευρώ μεταξύ Εθνικής Τράπεζας και Δημοσίου, μέσω του SPV Titlos που ιδρύθηκε για τον σκοπό αυτό στο Λονδίνο.
Το συγκεκριμένο swap μετρήθηκε μάλιστα στο ελληνικό χρέος το 2010, κατόπιν απαίτησης της Eurostat. Αυτό άλλωστε έχει δηλώσει στη Βουλή ο επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέας Γεωργίου.
«Το χρέος αυξήθηκε λόγω της αναταξινόμησης των ΔΕΚΟ, λόγω της εισαγωγής συμφωνιών εκτός αγοράς (off market swaps) 5,4 δισ. ευρώ» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Γεωργίου. «Το μεγαλύτερο μέρος ήταν από το swap του 2001 με την Goldman Sachs, που μεταλλάχθηκε με νέες συμφωνίες».
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο swap λήγει το 2037 και δύο φορές τον χρόνο αποπληρώνεται κεφάλαιο προοδευτικά αυξανόμενο, ξεκινώντας από περίπου 100 εκατ. ευρώ το 2010 και καταλήγοντας σε 300 εκατ. ευρώ το 2037, ενώ ταυτόχρονα καταβάλλεται και τόκος που υπολογίζεται ότι ανεβάζει το συνολικό κόστος μέχρι τη λήξη σε περίπου 15 δισ. ευρώ.Βεβαίως, το συγκεκριμένο προϊόν υπάγεται στο βρετανικό δίκαιο, αλλά την ίδια στιγμή αφορά μια σχέση μεταξύ ελληνικών φορέων και όχι ξένων, και δεν ενέχει κίνδυνο προνομιακής μεταχείρισης σε περίπτωση haircut.
Σύμφωνα με τα όσα έχει αποκαλύψει η «Wall Street Journal», το 2009 η ίδρυση του Titlos είχε ως στόχο να μετατρέψει παράγωγα προϊόντα που είχαν προκύψει από τη συμφωνία swap με ελληνικά κρατικά ομόλογα που είχε κάνει η Goldman Sachs με το Ελληνικό Δημόσιο το 2001, σε τίτλους που θα μπορούσαν να δοθούν ως εγγύηση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πράγμα που συνέβη και φαίνεται να συμβαίνει και σήμερα. Αναλυτικά, η συναλλαγή με την Titlos έγινε ως εξής:
Η Ελλάδα χρωστά στην Εθνική τις αποδόσεις των συμφωνιών με την Goldman ύψους 5,1 δισ. ευρώ. Η Titlos εκδίδει ομολογίες ύψους 5,1 δισ. ευρώ και τις εμπορεύεται με την Εθνική, με αντάλλαγμα τις αποδόσεις που χρωστά η Ελλάδα. Χρησιμοποιώντας παρόμοιες τιμές στα επιτόκια των πρώτων swaps, η Titlos αποδίδει στην Ελλάδα το συμφωνηθέν ποσό με επιτόκιο σταθερό 4,5% και η Ελλάδα αποδίδει στην Titlos το συμφωνηθέν ποσό με επιτόκιο 6,6% κυμαινόμενο. Με την επιμήκυνση του αρχικού χρέους από το 2019 στο 2039, η Ελλάδα χρεώθηκε με τουλάχιστον 6 δισ. ευρώ επιπλέον.
Υπενθυμίζεται ότι το πρακτορείο Bloomberg προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), ζητώντας τη δημοσίευση των εκθέσεων για το πώς έκρυψε η Ελλάδα τα ελλείμματά της με τα swaps. Ο τότε πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ είχε αρνηθεί να το πράξει, υποστηρίζοντας ότι οι αποκαλύψεις αυτές «θα μπορούσαν να πλήξουν την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης».
http://www.axiaplus.gr/article/671/akoyreyto-to-swap/
============================================
Tην ώρα που… σύρονται στο «κουρείο» του ελληνικού χρέους μικροί αποταμιευτές που εμπιστεύθηκαν τις οικονομίες τους στο αδηφάγο κράτος, το πιο ακριβό και «τοξικό» δάνειο που έχει πάρει αυτόν τον αιώνα η Ελλάδα, μέσω του πολυσυζητημένου swap της Goldman Sachs, έχει οριστικά εξαιρεθεί από το PSI και θα μείνει… ακούρευτο, για να το πληρώνουμε ακριβά μέχρι το 2037!
Λίγες ημέρες πριν από την εκπνοή της περιόδου ανταλλαγής ομολόγων για το PSI, που λήγει την Παρασκευή, επιβεβαιώνεται από αρμόδιες πηγές του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης και τα επίσημα έγγραφα του PSI που έχουν δημοσιοποιηθεί ότι το «τοξικό» swap, που συμφώνησε το 2001 με την Goldman Sachs η κυβέρνηση Σημίτη (με διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος τον σημερινό πρωθυπουργό, Λ. Παπαδήμο…) δεν περιλαμβάνεται στις υποχρεώσεις του Δημοσίου που θα «κουρευτούν» και θα αποπληρωθεί μέχρι κεραίας στην Εθνική Τράπεζα, η οποία αγόρασε το «τοξικό» προϊόν από την Goldman το 2005, επί διοίκησης Τάκη Αράπογλου (αρμοδιότητα για τη συναλλαγή τότε, ως κορυφαίο στέλεχος της Εθνικής, είχε ο σημερινός επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, Π. Χριστοδούλου, που είναι και ο βασικός «ενορχηστρωτής» της διαδικασίας του PSI από κυβερνητικής πλευράς).
Στη «φαρμακερή» αναθεώρηση στοιχείων για το έλλειμμα και το χρέος, που ανακοινώθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2010, οι συμβάσεις swap του 2001 και οι διαδοχικές αναθεωρήσεις τους τα επόμενα χρόνια, που περιλάμβαναν και επιμήκυνση της διάρκειας ως το 2037, χαρακτηρίσθηκαν οριστικά ως μια μορφή δανεισμού της ελληνικής κυβέρνησης, με συνέπεια να «φουσκώσει» το δημόσιο χρέος περισσότερο από 5 δισ. ευρώ.
Παρότι, όμως, τα swap αυτά έχουν αξιολογηθεί οριστικά από την Eurostat ως χρέη της Ελλάδας και παρότι αποτελούν μια οφειλή προς ιδιώτη επενδυτή, δεν περιλαμβάνονται στο PSI (Private Sector Involvement – Εμπλοκή του Ιδιωτικού Τομέα στη χρηματοδότηση του ελληνικού χρέους). Σύμφωνα με την εξήγηση που δίνεται από αρμόδιες κυβερνητικές πηγές στο «Π», αυτό έγινε επειδή πρόκειται για μια ιδιαίτερη κατηγορία χρέους, που δεν είναι διαπραγματεύσιμο στην αγορά, όπως τα άλλα ομόλογα του Δημοσίου. Νομικές και τραπεζικές πηγές, με γνώση αυτών των θεμάτων, λένε ότι πρόκειται για έναν απλό τυπικό ελιγμό: αν υπήρχε βούληση από πλευράς της ελληνικής κυβέρνησης να ενταχθεί και αυτό το χρέος στη διαδικασία «κουρέματος», θα μπορούσε θαυμάσια να «κουρευτεί» με το PSI, παρά τη νομική του «ιδιαιτερότητα».
«Τοξικό» δάνειο
Μάλιστα, λένε ότι από ηθικής πλευράς το χρέος από τα swap της Goldman είναι κατ’ εξοχήν ένα χρέος δυσβάστακτο, που θα έπρεπε να πάρει προτεραιότητα για «κούρεμα», αν στόχος είναι η ουσιαστική ελάφρυνση των φορολογουμένων από τα υπέρογκα χρέη. Ο άγγλος δημοσιογράφος και συγγραφέας Νικ Ντάνμπαρ, που αποκάλυψε την ύπαρξη του swap από το 2003, έχει υπολογίσει ότι με τους αρχικούς όρους του swap το Δημόσιο δανειζόταν από την Goldman με ετήσιο κόστος πάνω από 16%, σε μια περίοδο που εξέδιδε ομόλογα με απόδοση γύρω στο 5%. Και έχει τονίσει ότι πρόκειται για ένα πανάκριβο δάνειο, που γινόταν όλο και ακριβότερο για το Δημόσιο με το πέρασμα του χρόνου, θυμίζοντας έντονα τα «τοξικά» στεγαστικά δάνεια των φτωχών, που δόθηκαν κατά κόρον στις ΗΠΑ και βρέθηκαν στο επίκεντρο του πρώτου κύκλου της διεθνούς κρίσης.
Παρ’ όλα αυτά, η πολιτική απόφαση που έλαβε η κυβέρνηση ήταν να εξαιρεθεί αυτό το δάνειο από το «κούρεμα» και θα το πληρώνουμε για άλλα 25 χρόνια. Εξάλλου, εκτός από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες, έγινε γνωστό αυτήν την εβδομάδα ότι το «κούρεμα» θα αποφύγει και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, για ομόλογα μικρής αξίας που έχει στο χαρτοφυλάκιό της, παρότι δεν τα έχει αγοράσει για σκοπούς άσκησης νομισματικής πολιτικής. Εξαίρεση φαίνεται ότι θα εξασφαλίσουν και κάποιοι ιάπωνες κάτοχοι ελληνικών ομολόγων, που είχαν εκδοθεί στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Σημίτη.
Οι έλληνες αποταμιευτές, που εμπιστεύθηκαν στο κράτος τις οικονομίες τους, δεν θα μπουν, ως γνωστόν, στον κύκλο των προνομιούχων πιστωτών που θα αποφύγουν το «κούρεμα». Θα υποστούν τεράστιες ζημίες, ενώ το υπουργείο Οικονομικών εξετάζει διάφορα σενάρια αποζημίωσής τους: το τελευταίο έλεγε ότι θα αποζημιωθούν μέσω ειδικών εκδόσεων εντόκων γραμματίων μικρής διάρκειας, για ποσά ζημιών μέχρι 100.000 ευρώ.
Όμως, οι νομικοί σύμβουλοι του Δημοσίου εξακολουθούν να προβληματίζονται για τον κίνδυνο να εγερθούν ενστάσεις και αξιώσεις από άλλους επενδυτές, αν προβλεφθεί αποζημίωση μόνο ελλήνων μικροεπενδυτών. Έτσι, όλα τα σενάρια αποζημίωσης παραμένουν προς το παρόν νομικά μετέωρα.
To Παρόν
http://www.anixneuseis.gr/?p=32196


3 σχόλια:
Το κέρδος της Goldman Sachs από την επιχείρηση για τη μείωση του χρέους της Ελλάδας το 2001
«Ενα τζακ-ποτ 600 εκατομμυρίων για την Goldman Sachs»: έτσι τιτλοφορεί άρθρο του στη χθεσινή «Μοντ» ο δημοσιογράφος Μαρκ Ρος, αναφερόμενος στο κέρδος που αποκόμισε η αμερικανική τράπεζα επενδύσεων από την επιχείρηση που οργάνωσε το 2001 προκειμένου η.....
Ελλάδα να μειώσει το χρέος της. Το κέρδος αυτό αντιστοιχούσε το 2001 στο 12% των συνολικών εσόδων της GS. Και τα στοιχεία αυτά είναι το συμπέρασμα έρευνας που πραγματοποίησαν δύο δημοσιογράφοι του πρακτορείου Bloomberg, ο Νικ Ντάνμπαρ και η Ελίζα Μαρτινούτσι.
Για «μια πολύ σέξι ιστορία ανάμεσα σε δύο αμαρτωλούς» κάνει λόγο στο Bloomberg ο πρώην επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ, από το 1999 έως το 2004), Χριστόφορος Σαρδελής. Το πρακτορείο επανέρχεται στο θέμα της ανταλλαγής χρέους (swaps) που πραγματοποίησε η χώρα μας με την Goldman Sachs έπειτα από επαφές, ακριβώς, που είχε με τον Σαρδελή και τον διάδοχό του στην κεφαλή του ΟΔΔΗΧ (έως το 2010) κ. Σπύρο Παπανικολάου. Το «μυστικό δάνειο» - όπως χαρακτηρίζεται - που πήρε η χώρα μας από τον αμερικανικό επενδυτικό οίκο κρίνεται από το Bloomberg ως «ένα εξαρχής ακριβό λάθος».
Η συναλλαγή συνίστατο στην ανταλλαγή του ελληνικού χρέους, που ήταν εκφρασμένο σε δολάρια και γιεν, σε ευρώ, με τη χρησιμοποίηση μιας πλασματικής συναλλαγματικής ισοτιμίας. Η ισοτιμία αυτή θα επέτρεπε - όπως επιβεβαιώνουν οι δύο έλληνες αξιωματούχοι - τη μείωση του χρέους κατά 2%. Οπως αναγνωρίζει όμως ο κ. Σαρδελής, οι υπηρεσίες του δεν ήταν κατάλληλα εξοπλισμένες για να κατανοήσουν την πολυπλοκότητα του συμβολαίου που υπογράφηκε με την Goldman Sachs τον Ιούνιο του 2001 - ούτε για να φανταστούν ότι σε τέσσερα χρόνια, χάρη σε ένα χρηματιστηριακό παράγωγο που είχε αποστολή να συγκαλύψει αυτό το δάνειο, το δάνειο που είχε συνάψει κατ' αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα με την Goldman Sachs θα εκτοξευόταν από τα 2,8 δισ. στα 5,1 δισ. ευρώ..........
......ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ. Τη στιγμή της υπογραφής, παραδέχεται ο κ. Σαρδελής, το swap τού είχε φανεί ωφέλιμο για τη χώρα όπως και για την τράπεζα επενδύσεων. Σύμφωνα με τον ίδιο, η μεγάλη άνοδος του κόστους της επιχείρησης για την Ελλάδα οφείλεται σε δύο γεγονότα. Κατ' αρχάς, στην πτώση της αγοράς ομολόγων έπειτα από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 η οποία, λόγω της συνταγής που είχε επιβάλει η Goldman Sachs, βάρυνε επί των εξοφλήσεων. Και κατά δεύτερον, η επιλογή από τον επενδυτικό γίγαντα το 2002 ενός νέου δείκτη, με βάση τον πληθωρισμό στην ευρωζώνη, που αποδείχθηκε καταστροφικός.
Μια ακόμα αποκάλυψη: η Αντι Λουδιάδη, η τραπεζίτης της Goldman Sachs που ήταν υπεύθυνη του φακέλου, είχε επιβληθεί όχι εξαιτίας της ελληνικής καταγωγής της, αλλά διότι είχε προειδοποιήσει την Αθήνα για τους κινδύνους ενός ανάλογου συμβολαίου που της είχε προτείνει ανταγωνιστής της Goldman Sachs το 1999!
«Τα swaps ήταν μία από τις τεχνικές που χρησιμοποιούσαν πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες ώστε να μην αποκλίνουν από τα κριτήρια της συνθήκης του Μάαστριχτ», απαντά η αμερικανική τράπεζα επενδύσεων. Το συνδυασμένο αποτέλεσμα αυτού του swap, δηλώνει, περιορίστηκε σε μια μείωση της τάξης του 1,6% για το ελληνικό δημόσιο χρέος, που πέρασε από το 105,3% στο 103,7% του ΑΕΠ.
Άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία της Ελλάδας:Πανηγυρίζει την επίσημη χρεοκοπία της και μάλιστα βρίσκονται και οπαδοί να την χειροκροτάνε.. Ο αναλυτής του μέλλοντος θα δυσκολεύεται να αποφασίσει σε ποιόν θα αποφανθεί για να προσπαθήσει να εξηγήσει το συμβάν:σε ιστορικό, σε οικονομολόγο ή σε ψυχίατρο ;
exomatiakaivlepo.blogspot.com/2012/03/to_12.html#more
Δημοσίευση σχολίου