Είμαι και εγώ ένας από τους εργένηδες, που περιφέρονται με την βαλίτσα στο χέρι... Δεν κατάγομαι από Βόρεια όπως ο συνάδελφος, αντιθέτως...
Βαρέθηκα να ακούω τα ίδια και τα ίδια...
ολοι οι βολεμένοι με ένα στόμα "δεν έχεις ανάγκη εσύ, μόνος σου είσαι , δεν έχεις οικογένεια ".
Και που ξέρουν οι άλλοι τί ανάγκες έχει ο καθένας ?
Προσωπική ζωή δεν υπάρχει για τον εργένη?
Μάνα , πατέρας, αδέλφια δεν θεωρούνται οικογένεια?
Και στην δική μου περίπτωση, που ο πατέρας έχει φύγει από τη ζωή ?
Δεν θα πρέπει να νοιάζομαι για τη μάνα μου?
Δεν παραπονέθηκα ποτέ για τις μεταθέσεις μου, γιατί, όταν έκανα τα χαρτιά μου για το Λιμενικό, ήξερα ότι θα πρέπει να κάνω τον κύκλο μου....
Ισχύει όμως το ίδιο και για τους άλλους?
ΟΧΙ!!!!!!!!!!!!!!
Τα κοινωνικά και αντικειμενικά κριτήρια είναι απλά να γεμίσουν λίγες γραμμες,
ακόμα στο ΠΔ...
Δεν τηρούνται δυστυχώς....
Στα Λιμεναρχεία, που έχω υπηρετήσει και υπηρετώ υπάρχουν άνθρωποι, που δεν ξέρουν τί θα πεί Λιμενικό Σωμα πέρα από τα όρια του Νομού τους!!!!!!!!
(εννοείται ότι μιλάμε για Νομό ευνοημένου νησιού )
Και φυσικά εχουν και παράπονα!!!!!!!!
Όλοι τοποθετήθηκαν από τη σχολή και για κάποιο λόγο ξεχάστηκαν...
πέρασαν 10 , 15 ακόμα και 20 χρόνια και βρίσκονται μέχρι και στα ίδια γραφεία... πόσο άλλο?
Περιμένω και εγω να γίνουν πράξη, όλα όσα έχει πεί ο Υπουργός...
Ελπίζω και εγώ στην ουτοπία των "δίκαιων" μεταθέσεων ...
Ας γίνει κάτι σωστό ..., τουλάχιστον εκεί....
Κύριοι έχετε ισοπεδώσει τα πάντα...
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να γκρεμίσετε....
Πως ονειρεύεστε ένα σύγχρονο Λιμενικό Σώμα, όταν εσεις οι ίδιοι, θάβετε το όνειρο? Πως περιμένετε να αποδώσει το προσωπικό, όταν δεν υπάρχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη?
Ζητιανεύουμε για την υγεία μας.... και παρακαλάμε να είμαστε καλά ....,
γιατί οι πόρτες των γιατρών έκλεισαν...
Να πούμε και για τα οδοιπορικά? πικρή ιστορία και αυτή....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου