Στην θλίψη έχει βυθιστεί το χωριό Μάλτα Μεσσηνίας από όπου καταγόταν, αλλά και η περιοχή Μανιάτικα του Πειραιά και το Λιμενικό Σώμα, από τον θάνατο του 28χρονου Συναδέλφου μας Λιμενοφύλακα Πέτρου Μηλιώνη, που έχασε τη ζωή του μέσα σε λίγα λεπτά από το τσίμπημα μιας μέλισσας!!!
Ο Πέτρος Μηλιώνης που υπηρετούσε στον Λ/Σ Κυθήρων, είχε πάει χθες με φίλους του στη Στούπα της Μάνης. Εκεί τον τσίμπησε μια μέλισσα, αλλά κανείς δεν περίμενε την τραγική κατάληξη. Ο 28χρονος υπέστη αλλεργικό σοκ και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Κέντρο Υγείας της περιοχής, αλλά δυστυχώς δεν κατέστη δυνατόν να επανέλθει.
Η είδηση του θανάτου του έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στην μικρή κοινωνία της Μάλτας, αλλά και στον Πειραιά και το Λιμενικό Σώμα, καθώς κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι ένα νέο παιδί γεμάτο ζωντάνια έφυγε τόσο ξαφνικά και τόσο άδικα.
Μπορεί να έφυγες νωρίς από κοντά μας αλλά δεν θα φύγεις ποτέ από τις καρδιές και τις σκέψεις όσων σε γνώρισαν και σε αγάπησαν.
Καλό σου ταξίδι Πέτρο.
Ας αποτελέσει ο θάνατος σου την αφορμή να ξεκινήσουμε ΟΛΟΙ εκπαίδευση στην παροχή πρώτων βοηθειών!!!
4 σχόλια:
Πετρο
Φιλε μονακριβε,
αγαπημενε μου φιλε που στεκοσουν διπλα μου σαν αδελφος, δυνατος παντα και υπερηφανος! Δεν μπορω, δεν το χωραει ο νους.
Εφυγες μου ειπαν, χαθηκες ..., αδικα και τοσο μικρος μολις 28. Μα πως ειναι δυνατον;
Παλικαρια σαν και εμας δεν χανονται ποτε αδικα! Πρεπει να μεινεις εδω και εδω θα μεινεις, μεσα στην καρδια μας και στην ζωη μας που δεν σε αφησε να γευτεις αλλες στιγμες. Ποσο ταπεινη μπορει να ειναι αυτη η εν γη ζωη. Ο κοσμος αλλαζει αλλα σαν ιδια μου φαινονται ολα, ιδια και απαραλλαχτα, το χθες σαν σημερα και το σημερα σαν χθες, το αυριο τι να φερνει αραγε; Εσυ παντα ηξερες τι περιμενεις... και το ελεγες.
Ο χρονος περναει πανω απο τις στιγμες, στιγμες ζωης που αλλες φορες στεκονται και μας κοιτουν και αλλες φορες χανονται ξεπλενοντας χιλιαδες συναισθηματα. Τωρα ομως ποια απο ολες αυτες τις στιγμες ηρθε; Πως ειναι δυνατον κατι τετοιο να ειναι αληθινο;
Πως να αντικρισω τους γονεις σου;
Τι να κανω να γλυκανω τον πονο μεσα μου και να σταθω διπλα στην οικογενεια σου που τοσο πολυ αγαπω;
Τι να πω στον πατερα σου και στην μητερα σου;
Για τα μηχανακια του ειπαμε, για τα τσιγαρα του ειπαμε, για τις κακες παρεες του ειπαμε, για τα ναρκωτικα του ειπαμε, για ολα... τα παντα ειπαμε....
Ισως οτι και αν ειπαμε να μην το γευτικαμε.
Ολα τα αποφυγαμε και ολα τα ξεπερασαμε αλλα δεν σκεφτηκα οτι τα κακα μελλουν απο μελι να εμφανιστουν και απο κεντρι να θερισουν. Η θλιψη ειναι απεριγραφτη και μας κεντριζει μυαλο και ψυχη, οτι και αν ζηταει αυτη η τραγικη στιγμη της μοιρας, αυτη η θλιψη που μας κοιταει καταματα και συναμα μας αγγιζει δεν ειναι παρα μονο η αρχη διοτι το συναισθημα αγαπης και φιλιας ειναι μοναδικο, αληθινο και τιποτα σε κανεναν κοσμο επιγειο ή επουρανιο δεν μπορει να το αλλαξει αυτο. Τους φιλους τους διαλεγουμε λενε....
Φιλε μου και αγαπημενε μου Πετρο τιποτα δεν αλλαζει και τιποτα δεν τελειωνει οταν αξιες σαν και αυτες που σε χαρακτηριζουν διαιωνιζονται. Χωμα και νερο τα παντα ας γινουν μα τα συναισθηματα παντα θα ζουν, και μεσα σε αυτα θα ζεις πλεον και εσυ.
Σε αγαπω, παντα
Ο παιδικος σου φιλος Βαγγελης.
Φίλε Πέτρο,
Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πώς μπορεί να έφυγε από την ζωή ένα άτομο που είχε να πάρει πολλά και να δώσει ακόμα περισσότερα.
Εσύ που φώτιζες τους γύρω σου με όλα εκείνα τα φυσικά χαρακτηριστικά που σε έκαναν να ξεχωρίζεις.Τώρα που έφυγες συνηδητοποίησα το πόσο σημαντικά ήταν ακόμα και τα πιο μικρά απο αυτά που κάναμε...Βόλτες πειράγματα,ανησυχίες....Τότε ήτανε απλά μια στιγμή που ήρθε και χάθηκε τώρα αυτη η στιγμή φαίνεται να είναι πολυ μεγάλη...
Ευγενικός,ακέραιος,συνετός,δοτικός,συναισθηματικός,φίλος πάνω απ'ολα πολλές φορές πιο πάνω και από τον ίδιο σου τον εαυτό.
Που είσαι ρε φιλαράκι να σε συμβουλευτώ και να σε συμβουλέψω ??Πού είσαι να μιλήσουμε για απλά και σοβαρά θέματα ??Για όλα είχες άποψη και την εξέθετες με τρόπο κατανοητό που με έφερνε κοντά σου..Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να σε έχω πιο πολυ δίπλα μου,για τον χρόνο που έχασα,τις λέξεις που δεν είπα....
Αν όμως διαβάσεις αυτό το γράμμα,πίστεψε με,πάντα σε είχα στο μυαλό μου και πάντα σε αγαπούσα...Να είσαι καλά εκεί που είσαι Πετράν και πες καμια καλη κουβεντα και για μας.
Ο φίλος σου ο Γιάννης
Φίλε Πέτρο,
Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πώς μπορεί να έφυγε από την ζωή ένα άτομο που είχε να πάρει πολλά και να δώσει ακόμα περισσότερα.
Εσύ που φώτιζες τους γύρω σου με όλα εκείνα τα φυσικά χαρακτηριστικά που σε έκαναν να ξεχωρίζεις.Τώρα που έφυγες συνηδητοποίησα το πόσο σημαντικά ήταν ακόμα και τα πιο μικρά απο αυτά που κάναμε...Βόλτες πειράγματα,ανησυχίες....Τότε ήτανε απλά μια στιγμή που ήρθε και χάθηκε τώρα αυτη η στιγμή φαίνεται να είναι πολυ μεγάλη...
Ευγενικός,ακέραιος,συνετός,δοτικός,συναισθηματικός,φίλος πάνω απ'ολα πολλές φορές πιο πάνω και από τον ίδιο σου τον εαυτό.
Που είσαι ρε φιλαράκι να σε συμβουλευτώ και να σε συμβουλέψω ??Πού είσαι να μιλήσουμε για απλά και σοβαρά θέματα ??Για όλα είχες άποψη και την εξέθετες με τρόπο κατανοητό που με έφερνε κοντά σου..Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να σε έχω πιο πολυ δίπλα μου,για τον χρόνο που έχασα,τις λέξεις που δεν είπα....
Αν όμως διαβάσεις αυτό το γράμμα,πίστεψε με,πάντα σε είχα στο μυαλό μου και πάντα σε αγαπούσα...Να είσαι καλά εκεί που είσαι Πετράν και πες καμια καλη κουβεντα και για μας.
Ο φίλος σου ο Γιάννης
Πετράκο αγόρι μου μπορεί να έφυγες νωρίς από κοντά μας αλλά δεν θα φύγεις ποτέ από τις καρδιές και τις σκέψεις όσων σε γνώρισαν και σε αγάπησαν. Καλό σου ταξίδι Πέτρο και να ξέρεις ότι θα σε αγαπούμε, και θα σε θυμόμαστε javascript:void(0)πάντα
Tα φιλαράκια σου Δημήτρης και Γιάννης
Δημοσίευση σχολίου