Νέο πλήγμα στο φρόνημα του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας ήταν η δήλωση του Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως κ. Θ Πάγκαλου την 1 Νοε 2010 στην ΝΕΤ , σύμφωνα με την οποία χαρακτήρισε αυτές « ως
τον πιο αντιπαραγωγικό κλάδο του ελληνικού λαού.
τον πιο αντιπαραγωγικό κλάδο του ελληνικού λαού.
Ίσως κάποιοι να μην εκπλήσσονται από τον κ. Πάγκαλο , μετά την ευχή του να πάρει ο άνεμος την ελληνική σημαία στα Ίμια το 1996, την υπόθεση Οτσαλάν, και τις δηλώσεις του για την υφαλοκρηπίδα.
Στην δημοκρατία ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να εκφράσει αβίαστα τις απόψεις του ακόμα και αν χαρακτηρίζονται από απέχθεια και περιφρόνηση για τους άλλους. Δεν είναι όμως δυνατόν ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως, οποίος προεδρεύει του ΚΥΣΕΑ απόντος του Πρωθυπουργού να εκτοξεύει αήθεις χαρακτηρισμούς προς εκείνους που στην κυριολεξία αγωνιούν και πασχίζουν για την ασφάλεια της χώρας μας.
Το παρεχόμενο από τις ΕΔ και τα ΣΑ «αγαθό της εξωτερικής και εσωτερικής ασφάλειας» αντίστοιχα, είναι βασικός παράγων οικονομικής ανάπτυξης και πολιτικής ισχυροποίησης μίας χώρας. Ποιος θα επένδυε σε μας όταν απειλούμαστε και η έλλειψη αξιόπιστης αποτρεπτικής ικανότητα δημιουργεί συνθήκες ανασφάλειας και αποσταθεροποίησης! Ποιος οργανισμός ή μεγάλη εταιρία θα επένδυε στην Ελλάδα χωρίς εσωτερική ασφάλεια? Πως εξασφαλίζεται η ανεξαρτησία , η εθνική κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας μας? Και η συμμετοχή στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών? Ποιος μάχεται καθημερινά για την εμπέδωση του νόμου και της τάξης στο εσωτερικό της χώρας? Υπάρχει εχέφρων νους που μπορεί να προσμετρήσει την διαχρονική αξία όλων των προαναφερθέντων με χρηματοοικονομικό τρόπο?
Το παραγωγικό έργο των ΕΔ μπορεί να μην είναι ορατό από κάποιους συμπολίτες μας που είτε διαβιούν σε μεγάλες αστικές κυρίως περιοχές είτε υπηρέτησαν την θητεία τους στο Πολεμικό Μουσείο (!) είτε και υπηρετήσαν ουδόλως ! Οι κάτοικοι όμως της Νέας Βύσσας στον Έβρο , των Οινουσσών, του Καστελόριζου και πόσων άλλων ακόμα, αισθάνονται και «απολαμβάνουν» με το παραπάνω την ασφάλεια που παρέχεται από τα στρατευμένα παιδία του .
Βλέπουν όλους αυτούς που διαφυλάσσουν την τελευταία σπιθαμή τους ελληνικού εδάφους στον Έβρο, αυτούς που με την παρουσία τους δείχνουν την σημαία μας σε όλο το Αιγαίο και όλους εκείνους που αποτρέπουν τα τετελεσμένα στον εναέριο χώρο μας και στο FIR Αθηνών. Αυτούς που εξασφαλίζουν και κατοχυρώνουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Επιπροσθέτως όλοι μας βλέπουμε τους άνδρες των ΣΑ με αυταπάρνηση να αγωνίζονται για την για την ασφάλεια μας και την εμπέδωση της τάξεως και του νόμου.
Τα στελέχη των ΕΔ και ΣΑ χωρίς μεσσιανική αντίληψη εκτελούν απλά το καθήκον τους και με αντίξοες τις περισσότερες φορές συνθήκες. Δεν είναι ένστολοι δημόσιοι υπάλληλοι όπως την τελευταία περίοδο έχουν αρχίσει να χαρακτηρίζονται ακόμα και από τις πολιτικές ηγεσίες τους και με την σιωπή των φυσικών ηγεσιών. Είναι με την ευρεία στρατιώτες αστυνομικοί, λιμενικοί και πυροσβέστες που και στην ειρηνική περίοδο έχουν απώλειες στην εκπλήρωση του καθήκοντος. Θα μπορούσε ποτέ ο κ. Αντιπρόεδρος να κοιτάξει στα μάτια τους οικείους και τους συναδέλφους όλων αυτών που έπεσαν στο καθήκον και να τους πει είστε ο πιο αντιπαραγωγικός κλάδος του λαού μας?
Είχα την ευκαιρία να συναντήσω προσωπικά τον κ. Πάγκαλο το 2002 και να συζητήσω ενδελεχώς για ένα εύρος θεμάτων, όταν μετά την αποπομπή του από το τότε Πρωθυπουργό κ. Σημίτη τον προσκάλεσα ως εξωτερικό ομιλητή στην Σχολή του ΝΑΤΟ στην Γερμανία όπου υπηρετούσα ως εκπαιδευτής. Με βάση τις απόψεις που ανταλλάξαμε τότε, μπορώ να εκτιμήσω ότι οι απαράδεκτοι χαρακτηρισμοί του είναι έκφραση πεποίθησης και όχι κάποιας στιγμιαίας παρόρμησης ή έστω θεωρητικής κουβέντας όπως θα έλεγε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Η παρατεταμένη σιωπή της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας προκάλεσε ακόμα περισσότερη δυσφορία και απογοήτευση. Οι δηλώσεις του ΥΕΘΑ κ Βενιζέλου μετά την συνάντηση του με τον ΥΠΕΞ την 4 Νοε έβαλε έστω και ετεροχρονισμένα τα πράγματα στην θέση τους και διερμήνευσε τα αισθήματα του ελληνικού λαού παιδιά του οποίου είναι όλοι οι άνδρες των ΕΔ και ΣΑ.
Του Υποστρατήγου ε.α. Κωνσταντίνου Λουκόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου