ΑΚΤΟΦΥΛΑΚΕΣ VS ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ?

Συχνά γινόμαστε μάρτυρες της σφοδρής επίθεσης που δέχονται επιστολογράφοι, σχολιαστές, αρθρογράφοι & ενώσεις, που αποφασίζουν να τοποθετηθούν υπέρ της ναυτιλιακής αρμοδιότητας του Σώματος. Δέχονται "πυρ ομαδόν" από αρκετούς αυτοπροσδιοριζόμενους ως Ακτοφύλακες (με την στενή έννοια του όρου), ενώ πολλοί από τους διαφωνούντες κινούνται μεταξύ στείρου λαϊκισμού, προβοκατόρικης συμπεριφοράς & συντεχνιακών κορωνών, με μοναδικό επιχείρημα την, κατά την γνώμη τους, “ύποπτη αλληλεπίδραση”, την "υπαλληλική σχέση" & τη "ραγιάδικη συμπεριφορά", ορισμένων υψηλόβαθμων κυρίως, όπως διατείνονται.

Πιστεύουμε & συχνά εκφράσαμε την άποψη ότι δεν ήταν και δεν είναι χρήσιμες οι δημόσιες τοποθετήσεις, χαρακτηρισμοί και ιδιαίτερα οι αντιπαραθέσεις, που κλονίζουν τον συνεκτικό ιστό του Σώματος. Ο καθένας μιλά, μόνο για να μιλά, ή καλλίτερα γράφει κάτι για να "αυτοθαυμάζεται" αργότερα στην οθόνη του υπολογιστή του, πολύ περισσότερο σήμερα-σ’ αυτή την συγκυρία- όποιος το πράττει ρίχνει νερό στον μύλο των εχθρών του Λ.Σ και δυσκολεύει τον κοινό στόχο, δηλαδή “Την έξοδο από την παρούσα κρίση και την διατήρηση της ενότητάς του Σώματος”.

Οι καιροί ου μενετοί και χρειάζεται σύνεση, αυτοσυγκράτηση, ευπρέπεια, και κυρίως επιχειρηματολογία στην άκρατη αντίθεση, διαπόμπευση, και εξευτελισμό εκείνων που υποστηρίζουν την ανάγκη διατήρησης του Σώματος στο ναυτιλιακό ρόλο και στις υπηρεσιακές δομές του κράτους, όπως ανέκαθεν στελέχωνε.

Το Λιμενικό Σώμα, για λογαριασμό της πολιτείας, από κοινού με την ναυτιλιακή - ναυτική κοινότητα κατέβαλαν προσπάθειες, σχεδόν έναν αιώνα τώρα, για την ανόρθωση και γιγάντωση της ναυτιλίας, ασκώντας παράλληλα και τις αστυνομικές - κατασταλτικές του δράσεις, με ιδιαίτερη επιτυχία παρά τα πενιχρά, συχνά περιορισμένης επιχειρησιακής ετοιμότητας, μέσα που διέθετε και την ελλειπή εκπαίδευση, χωρίς να εκφράζονται παράπονα ή ενστάσεις από καμία πλευρά. Αντιθέτως μάλιστα, το σύνολο των άλλων Σωμάτων & Όπλων μακάριζαν τους Λιμενικούς για την «τύχη» τους να ασκούν ρόλο στην Διοίκηση της ναυτιλίας.

Περισσότερες από 85 χώρες διαθέτουν σήμερα Coast Guard (ακτοφυλακή) ενώ οι προηγμένες Ακτοφυλακές, επιμερίζουν τις αρμοδιότητες, τις δράσεις και το προσωπικό τους σε θέματα που άπτονται της ναυτιλίας, τους ναυτικούς, τις θαλάσσιες μεταφορές, τους γενικούς κανόνες ναυτικού και ναυτιλιακού αντικειμένου.

Μπορεί εν τέλει, ως Έλληνες, να μας αφήνουν αδιάφορους οι έννοιες

"Μέγα το της θαλάσσης Κράτος" και "Έχουμε γη και πατρίδα όταν έχουμε πλοία και θάλασσα"? ή προτιμάτε να αστυνομεύετε μόνον χωρίς να διοικείτε και να νομοθετείτε για την ναυτιλία και τη θάλασσα? Ανεξάρτητα εάν το κάνετε εσείς ή οι εκείνοι που διαθέτουν τις ανάλογες γνώσεις και εμπειρία. Είναι όμως μέρος από εσάς και χωρίς εσάς δεν θα έκαναν τίποτα. Το κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια είναι εξ ίσου αναγκαία για ένα «υγιές σώμα» που θέλει να λειτουργεί συντονισμένα.

Γιατί πρέπει οι νεώτεροι, να επιμένουν σε μια Ακτοφυλακή που κύριο, αν όχι μοναδικό αντικείμενο της θα είναι ο αστυνομοκρατούμενος χαρακτήρας της, προτάσσοντας ότι αυτό αποτελεί εξέλιξη, εκσυγχρονισμό και εξορθολογισμό του ρόλου της? Η αποκλειστική αστυνομοκρατία, η δίωξη και η καταστολή, από πότε, αγαπητοί, χαρακτηρίζονται εκσυγχρονισμός και εξέλιξη?

Στο τέλος, τέλος κανείς δεν μας προσκάλεσε, μόνοι μας αποφασίσαμε και με τις γνωστές «ελληνικές διαδικασίες», να αποτελέσουμε στελεχιακό δυναμικό, αυτού που σήμερα μερικοί ονειρεύεστε την μετάλλαξη. Και αν δεν ξέρατε….. δεν ρωτάγατε πού επρόκειτο να υπαχθείτε ως εργαζόμενοι?

Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το εάν είναι οι ένστολοι ή οι δημόσιοι υπάλληλοι "υπηρέτες" ή όχι κάποιου κεφαλαίου. Οι πολίτες ενδιαφέρονται για την ποιότητα της ζωής τους, για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους, για το επίπεδο των προσφερομένων υπηρεσιών, για την προοπτική ανάπτυξης, στην οποία συνεισφέρει κάθε κοινωνική ομάδα για το μέλλον της χώρας & των παιδιών τους. Αυτά είναι τα πραγματικά ζητήματα που απασχολούν & ταλανίζουν την σύγχρονη κοινωνία. Άπαντες νοιάζονται & επιζητούν την επίτευξη θετικού αποτελέσματος, από το οποίο τελικά όλοι κρίνονται.

Είναι γνωστό ότι το μεγαλύτερο τμήμα του δημοσίου τομέα κάποιο κεφάλαιο ή κάποια μέλη των ελίτ, που διοικούν τους θεσμούς της χώρας «εξυπηρετούν» και υποστηρίζουν, γιαυτό και ειδικεύονται. Πρέπει να μας απασχολεί & να μας "χαλάει" που το Λ.Σ ενεργεί ή υπηρετεί την πλέον συναλλαγματοφόρο βιομηχανία της χώρας; Τον σπουδαιότερο τομέα της εθνικής (αν & παρακμάζουσας) οικονομίας? Θα προτιμούσαν κάποιοι από εσάς να "υποστηρίζουν", οικειοθελώς ή μη, κάποια άλλη βιομηχανία?

Φίλοι Ακτοφύλακες – Λιμενικοί,

Το πρόβλημα σας δεν πρέπει να είναι εάν υπηρετείτε κάποιο εγχώριο κεφάλαιο, είτε της ναυτιλίας, της αλευροβιομηχανίας ή της «βιομηχανίας της νύχτας»..... . Το ζητούμενο πρέπει να είναι η αποτελεσματικότητα (προσωπικού & μέσων), η άξια, η αξιοκρατική & συνετή διοίκηση, η επαγγελματική & εργασιακή σας κατοχύρωση, η πάταξη της διαφθοράς, η διαφάνεια, η αξιοκρατία, η ισονομία.

Δυστυχώς στις μέρες μας όλα στηρίζονται κυρίως σε συντεχνιακές και γραφειοκρατικές αντιλήψεις & επιλογές των «ολίγων» που χρόνια τώρα βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά & εξουσίας, κυρίως της Διοίκησης, απ’ όπου όλα κατευθύνονται, διευθετούνται και «μαγειρεύονται» βιώνοντες και διάγοντες, οι περισσότεροι, ως αναντικατάστατοι “υπηρεσιακοί παράγοντες” & παραγοντίσκοι.

Άπαντες ισχυρίζονται ότι κόπτονται για τα προηγούμενα & θα επιθυμούσαν μια ακτοφυλακή τύπου ΗΠΑ. Δυστυχώς όμως το Λ.Σ όπως & οι περισσότεροι φορείς & οργανισμοί στον τόπο μας είναι εξαρτώμενοι είτε από μιντιακές είτε από εφοπλιστικές είτε άλλες επώνυμες ή παρασκηνιακές ομάδες & συμφέροντα. Εξάρτηση, η οποία στην ελληνική κοινωνία προκαλείται κυρίως από τον ομφάλιο λώρο του οικονομικού με το πολιτικό κατεστημένο, που δεν αφήνει ανεπηρέαστους ακόμη & τους ένστολους, που & αυτοί, ως παρελκόμενο των δύο προηγούμενων, συμπεριφέρονται ανάλογα.

Στις προηγμένες χώρες & ακτοφυλακές δεν επεμβαίνει, ασύστολα, κανένας πολιτικός, κανένας υπηρεσιακός ή οικονομικός παράγοντας όταν αντικειμενικά έχει διαπιστωθεί παραβατική συμπεριφορά οποιουδήποτε, όσο ψηλά & εάν βρίσκεται ότι & αν εκπροσωπεί.

Αυτό που προέχει είναι να αναζητηθούν & εξευρεθούν μέθοδοι, διαδικασίες & δικλείδες που θα απομονώσουν ή θα αποκαλύψουν τους επικίνδυνους & ανεπαρκείς & θα αναδείξουν τους ικανούς, τους άξιους & ενάρετους. Δεν πρέπει να μας απασχολεί εάν το Σώμα "συμπλέει", κατά ένα μέρος του με το κεφάλαιο & τους Κροίσους της ναυτιλίας.

Κανείς δεν πρέπει να λησμονεί ότι ένα Σώμα ή Οργανισμός με αποκλειστικές ή περιορισμένες αρμοδιότητες & εξουσίες είναι καταδικασμένο να μην διαθέτει πλουραλισμό δράσεων, εξειδικεύσεων, να μην είναι αυτόνομο, να μην διαθέτει την αναγκαία ισχύ, να θεωρείται απαξιωμένο ή ουρά & βραχίονας κάποιου άλλου με μεγαλύτερη ισχύ. Αυτό επιζητούμε?

Οφείλετε, αν θέλετε να διατηρείτε τον πήχη των απαιτήσεων σας υψηλά, να συμμετέχετε, κατά το μέρος που σας ανήκει, σε εκείνο που η χώρα έχει να επιδείξει παγκόσμια, με ιδιαίτερη υπερηφάνεια. Και αυτό είναι μόνο η ναυτιλία της, που ορισμένους φαίνεται τους ενοχλεί & προφανώς επιδιώκουν να καταρρεύσει, ενώ άλλοι επιθυμούν διακαώς να αναλάβουν την διαχείριση & την διοικητική της μεταρρύθμιση!!!!

Μόνο με "κλέφτες & αστυνόμους" "καλούς & κακούς" δεν μπορείτε να περιμένετε την κοινωνική αναγνώριση & καταξίωση ή την πραγμάτωση των στόχων που έχει ο καθένας θέσει & που επιζητεί. Αναμφίβολα ένα νέο μοντέλο πολύπλευρης δράσης μας υποχρεώνει να προσδιορίσουμε & να καθορίσουμε ένα δυναμικό σύστημα αντιμετώπισης των νέων μεγάλων απαιτήσεων & προκλήσεων του καιρού μας.

Δυστυχώς μετά από 15 μήνες το λιμενικό συνεχίζει να παλινδρομεί, να παραπαίει & απογοητευμένο όσο & διαμελισμένο, να αναλώνεται σε εσωτερικούς διαξιφισμούς, αντιπαραθέσεις & πισώπλατα μαχαιρώματα των επιγόνων του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα απαξιωμένου Οργανισμού με καταστροφική & ανούσια εσωστρέφεια.

Εκείνοι που σήμερα νομίζουν ότι αν συμπεριφερθούν ειρωνικά, αλαζονικά & προσβλητικά στους υποστηρικτές της ναυτιλιακής αρμοδιότητας του Σώματος θα κερδίσουν την εύνοια των συναδέλφων τους ή της κοινωνίας είναι μακριά νυχτωμένοι. Οι ασχολούμενοι σοβαρά με το Σώμα αλλά & την ναυτιλία γνωρίζουν πια τι ακριβώς έγινε όλα αυτά τα χρόνια & ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα & έχουν επιμερίσει τις ευθύνες όλων συλλογικά & ατομικά. Γνωρίζουν επίσης τι είναι δίκαιο & τι άδικο όπως γνωρίζουν επίσης τι είναι σωστό & τι λάθος. Γνωρίζουν πλέον ποιοί ωφελούνται από την διαμορφωθείσα κατάσταση & ποιοί από τους υπεύθυνους γιαυτήν κινούνται με μοναδικό κριτήριο τον ατομισμό & την ιδιοτέλεια. Πρέπει όμως να είναι βέβαιοι ότι έτσι δεν έχουν κανένα μέλλον. Και όχι μόνο δεν έχουν μέλλον αλλά σε λίγο θα είναι & ένα μακρινό παρελθόν.

Ειλικρινά μας γεννώνται πολλά εύλογα ερωτήματα:

@ Δεν είναι αντιδεοντολογικό, αντιφατικό & προσχηματικό, ορισμένοι εκ πεποιθήσεως, (ευτυχώς ελάχιστοι) να τα βάζουν & να επιτίθενται συλλήβδην σε όποιον τολμά να αναφερθεί στο ναυτιλιακό ρόλο & τις δραστηριότητες του Λ.Σ. στον τομέα αυτόν?

@ Εάν η αρμοδιότητα του Σώματος γίνει περισσότερο αστυνομικού χαρακτήρα, θα υπάρξει περισσότερη θέληση και όραμα? Θα δείξουν άραγε τα στελέχη περισσότερη υπευθυνότητα, εργατικότητα, επαγγελματισμό, αλληλεγγύη & συναδελφικότητα? Θα εμπεδωθεί η φιλοπατρία, η φιλομάθεια, η χρηστότητα ήθους & η αγάπη για το Σώμα. Θα αποκτήσουμε στελέχη, με κύρια γνωρίσματα τον επαγγελματισμό, την εξειδίκευση, την αποδοτικότητα και τις ικανότητες?

@ Θα πάψει να μας πνίγει η πολιτική μετριότητα, το μορφωτικό έλλειμμα, η αδυναμία να αντισταθούμε στις υπαγορεύσεις των «παραγόντων»? Θα αλλάξει η στάση των «Ηγητόρων» στα ζητήματα αξιοκρατίας, ήθους και της αξιοπρέπειας που χαρακτηρίζουν διαχρονικά τους ένστολους, ανεξαρτήτως βαθμού?

@ Θα διακριθεί περισσότερο το Σώμα όταν τα στελέχη του αντί του ΙΜΟ & των άλλων διεθνών Οργανισμών & forums, εκπροσωπούν την Υπηρεσία & τη χώρα μόνο σε εσωτερικές συναντήσεις & ημερίδες?

@ Θα ενεργοποιηθούν ταχύτερα τα ακινητοποιημένα σήμερα επιχειρησιακά μέσα & θα αποκατασταθούν οι αδικίες που συχνά βιώνει το προσωπικό, με την επιζητούμενη & περιλάλητη αλλαγή δομής?

@ Είναι τυχαίο άραγε ότι το Λ.Σ σήμερα διαθέτει τα περισσότερα διαδικτυακά ημερολόγια (blogs) από όλους τους άλλους ένστολους ή πολιτικούς φορείς & Οργανισμούς της χώρας? Το θεωρούμε επιτυχία αυτό?

Βγάλτε λοιπόν εσείς συμπεράσματα και απαντήστε κατά τον ποιητή: Φταίει το ζαβό το ριζικό μας? Φταίει ο Θεός που μας μισεί? Φταίει το κεφάλι το κακό μας? Κάθε απάντηση δεκτή.

Με θαλασσινούς χαιρετισμούς,

Exantas

πηγη