Ερώτηση του Μιχ. Τρεμόπουλου στο Eυρωκοινοβούλιο για ουσιαστικούς ελέγχους στην αλιεία με μηχανότρατες στο Αιγαίο

Με ερώτηση του ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλου ενημερώνεται η Κομισιόν για το πρόβλημα εκτεταμένης αλίευσης ψαριών, μικρότερων από το ελάχιστο απαιτούμενο μέγεθος, αλλά και τις σοβαρές καταγγελίες για πλημμελείς ελέγχους του λιμενικού σώματος, κάτι στην πράξη ισοδυναμεί με μη συμμόρφωση της Ελλάδας με τον Κανονισμό (ΕΚ) 1967/06 του Συμβουλίου.

Η παράλυση του κρατικού μηχανισμού και η έλλειψη βούλησης για βιώσιμη διαχείριση του θαλάσσιου πλούτου, έχει ήδη ως αποτέλεσμα περαιτέρω υποβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών με άμεσο κίνδυνο για τη βιωσιμότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος σε βάρος των πολιτών, των παράκτιων αλιέων και των κοινοτήτων τους.

Το ελάχιστο απαιτούμενο μέγεθος των ψαριών και των άλλων αλιευμάτων έχει θεσπιστεί για να μη θανατώνονται ψάρια νεαρής ηλικίας, που δεν έχουν ακόμη αναπαραχθεί. Η παραβίαση του κανονισμού σημαίνει σοβαρή απειλή για το μέλλον της αλιείας και της θαλάσσιας βιοποικιλότητας στο Αιγαίο.

Την ίδια στιγμή, η μη δέσμευση της Τουρκίας από το συγκεκριμένο Κανονισμό, δημιουργεί στρεβλώσεις στην αγορά σε βάρος των Ελλήνων αλιέων, ιδιαίτερα των 40.000 αλιέων παράκτιας αλιείας που πλήττονται αφενός μεν από την ανεξέλεγκτη δράση της μηχανότρατας αφετέρου δε από την εισαγωγή φθηνών αλιευμάτων από τη γειτονική Τουρκία.

«Είναι σαφές ότι, αν δεν πάρουμε άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα, το μέλλον των θαλασσών μας βρίσκεται σε κίνδυνο»,δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Χρειάστηκαν χρόνια αγώνων και παρεμβάσεων για να πάψουν οι παράνομες παρεκκλίσεις της ελληνικής νομοθεσίας από τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό, πρέπει τώρα τα απαραίτητα μέτρα να εφαρμοστούν και στην πράξη. Αν δε θέλουμε να δούμε σε λίγα χρόνια το θαλάσσιο πλούτο του Αιγαίου και την αλιεία να καταρρέουν, χρειάζεται να δώσουμε προτεραιότητα σε συστηματικούς ελέγχους στις μηχανότρατες για το μέγεθος των αλιευμάτων, ώστε να πάψει να υπονομεύεται η αναπαραγωγή τους μέσω της θανάτωσης νεαρών ψαριών που δεν έχουν ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους και δεν έχουν αναπαραχθεί. Με την ερώτηση προς τη Κομισιόν σημειώνουμε την πολυπλοκότητα του ζητήματος, καθώς εκτός από την περιβαλλοντική καταστροφή και τη μείωση των ιχθυοαποθεμάτων από την ανεξέλεγκτη δράση των μηχανότρατων, πλήττεται καίρια και το εισόδημα των Ελλήνων παράκτιων αλιέων. Με δεδομένο όμως ότι το περιβάλλον δε γνωρίζει σύνορα, απαιτείται η παρέμβαση της ΕΕ και προς την Τουρκία, ως υποψήφια για ένταξη χώρα, προκειμένου να αναλάβει και αυτή δεσμεύσεις αντίστοιχες με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό Αλιείας».

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης του Μιχ. Τρεμόπουλου

Θέμα: Ελλιπείς έλεγχοι στην αλίευση με μηχανότρατα

Ήδη τις πρώτες μέρες της αλιευτικής περιόδου για τις μηχανότρατες, έχουν καταγραφεί περιστατικά εκτεταμένης αλίευσης υπομεγέθων αλιευμάτων που συνοδεύονται από σοβαρές καταγγελίες για πλημμελείς ελέγχους του λιμενικού σώματος1,2, πράγμα που στην πράξη ισοδυναμεί με μη συμμόρφωση της Ελλάδας με τον Κανονισμό (ΕΚ) 1967/06 του Συμβουλίου. Την ίδια στιγμή, η μη δέσμευση της Τουρκίας από το συγκεκριμένο Κανονισμό σε συνδυασμό με την εφαρμογή του στην Ελλάδα, ενδέχεται να δημιουργήσει στρεβλώσεις στην αγορά εις βάρος των Ελλήνων αλιέων, πράγμα που πιθανόν να αυξήσει τα κρούσματα παρανομιών. Δεδομένου ότι η αλιευτική περίοδος της μηχανότρατας θα συνεχιστεί για οχτώ μήνες και δεδομένης της επιπλέον πίεσης που δέχεται ο κλάδος των αλιέων λόγω της οξείας οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα, η συνέχιση αυτής της πρακτικής μπορεί να οδηγήσει σε ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή.

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Τι εξηγήσεις προτίθεται να ζητήσει η Επιτροπή από την Ελληνική Κυβέρνηση σχετικά με την ετοιμότητα του μηχανισμού διεξαγωγής ελέγχων για εφαρμογή της ευρωπαικής νομοθεσίας σε θέματα θαλάσσιου περιβάλλοντος και αλιείας;

2. Θα εξετάσει η Επιτροπή την πιθανότητα παροχής βοήθειας προς την Ελλάδα με σκοπό την εντατικοποίηση των σχετικών ελέγχων;

3. Σε τι ενέργειες προτίθεται να προβεί η Επιτροπή έτσι ώστε να αμβλυνθούν οι οικονομικές στρεβλώσεις στον κλάδο της αλιείας που ανακύπτουν ως αποτέλεσμα της μη υιοθέτησης του εν λόγω κανονισμού από την Τουρκία;