"Πριν από λίγο, συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Κολοκοτρώνη οι λιμενικοί και οι ένστολοι της Ελληνικής Αστυνομίας. Δεν ξέρει κανείς από τους υπολοίπους για ποιο λόγο συγκεντρώθηκαν.
Το Λιμενικό έχει ένα Ταμείο, το οποίο έγινε το 1952, το Ταμείο Αρωγής Λιμενικού Σώματος. Η μόνη νομοθεσία που υπάρχει γι’ αυτό το Ταμείο είναι ένα βασιλικό διάταγμα του 1955 και ένα άλλο βασιλικό διάταγμα του 1970. Τι Ταμείο είναι αυτό; Είναι ένα Ταμείο το οποίο δεν έχει καμία εργοδοτική εισφορά, καμία κρατική εισφορά, καμία επιχορήγηση, κανέναν κοινωνικό πόρο επί τρίτων. Είναι τα λεφτά που αποφάσισαν μόνοι τους οι λιμενικοί να βάζουν σε έναν τραπεζικό λογαριασμό, για να μπορέσουν να τα πάρουν εν συνεχεία ως εφάπαξ.
Τι δουλειά έχει η κυβέρνηση ή η τρόικα ή οποιοσδήποτε άλλος να βάζει χέρι σε έναν προσωπικό λογαριασμό; Για ποιο λόγο σήμερα νομοθετεί η κυβέρνηση; Για εκείνα τα ταμεία στα οποία έχει ευθύνη, μπορεί να έχει λόγο. Στα ταμεία όμως που έχουν γίνει με τον ιδρώτα και το αίμα των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας δεν μπορεί να βάλει χέρι κανείς.
Εκτός και εάν θέλουμε να σπρώξουμε τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας σε εκείνους που αποτελούν τους «μπαμπούλες» του συστήματος. Και αναφέρομαι στη Χρυσή Αυγή, διότι κάποια στιγμή πρέπει να πούμε τα πράγματα, τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη.
Βλέπω σήμερα αυτούς τους συναδέλφους να μιλούν από το βήμα της Βουλής και να κάνουν τους αντισυστημικούς, τους αντιμνημονιακούς. Θυμίζω όμως στον ελληνικό λαό ότι, όταν ξεσηκώθηκαν οι αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα, αυτοί που χτυπούσαν τους αγανακτισμένους ήταν οι παρακρατικοί που βρίσκονταν πίσω από τα ΜΑΤ. Εκείνοι συγκρούονταν με τους αναρχικούς στην πλατεία Συντάγματος και έφυγαν οι οικογένειες από το Σύνταγμα.
Φοβάται σήμερα ο ελληνικός λαός να αντισταθεί και έχουμε περάσει πλέον στο δόγμα του σοκ, που έχει κάνει τους πολίτες να μην μπορούν να αντιδράσουν, στο δόγμα του σοκ, που επιβάλλει την πολιτική αυτή, η οποία θα οδηγήσει στην πτώχευση της χώρας, θα οδηγήσει σε εθνική καταστροφή.
Γιατί την ίδια στιγμή που ασκείται αυτή η πολιτική, την ίδια στιγμή στα εθνικά μας θέματα, κάθε μέρα, έχουμε υποστεί μια τεράστια ήττα. Κάθε μέρα μειώνεται το αξιόμαχο των Ένοπλων Δυνάμεων. Κάθε μέρα ο ιστός των Σωμάτων Ασφαλείας καταρρέει.
Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου το κύμα της λαθρομετανάστευσης από τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή είναι τσουνάμι. Εξαθλιώνουμε αστυνομικούς και λιμενικούς βάζοντας χέρι στο προσωπικό τους Ταμείο, την ίδια στιγμή που ξέρουν πολύ καλά οι αρχές ασφαλείας ότι οι παράνομοι μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα είναι εκείνοι που έχουν τις ίδιες απόψεις με αυτούς που κάνουν τζιχάντ στη Συρία, σταυρώνοντας παιδάκια επειδή είναι χριστιανικού θρησκεύματος, με τους ίδιους που βρίσκονται στο πλευρό των Ουκρανών δικτατόρων που χτυπούν τους Ορθοδόξους μέσα στην Ουκρανία και είναι οι ίδιοι οι οποίοι μετατρέπουν τον UCK σε UCC, προβάλλοντας διεκδικήσεις στη Βόρειο Ήπειρο.
Την ίδια στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση, αντί να κρατάει σταθερή γραμμή, υποχωρεί στο Μακεδονικό. Υποχωρεί στα ελληνοτουρκικά. Ακούγονται περίεργες φωνές για νέο σχέδιο Ανάν στην Κύπρο και η Ελλάδα διώχνει βίαια τον μόνο πραγματικό της σύμμαχο, που είναι η Ρωσία, εκτελώντας τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρέπει να αποφασίσουμε πού θα βαδίσουμε. Εμείς είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε ανοιχτά και δημόσια, για να πάρουμε μια εθνική απόφαση όλοι μαζί. Αλλά εθνική απόφαση βάζοντας τα σκουπίδια κάτω απ’ το χαλί, δεν γίνεται, δίνοντας άφεση αμαρτιών σε εκείνους που λήστεψαν τη χώρα, δεν γίνεται, προχωρώντας στη στήριξη που δίνουν τα μίντια των ολιγαρχών, στους οποίους χαρίζουμε, «βιάζοντας» τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, δεν μπορεί να υπάρξει.
Πρέπει, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το παραμύθι της μόνης δήθεν πολιτικής να σταματήσει εδώ. Κι έχει ευθύνη και η Εκκλησία, έχει ευθύνη και ο πνευματικός κόσμος της χώρας, έχουν ευθύνη και οι αξιωματικοί. Πού είναι σήμερα οι αρχηγοί των Σωμάτων, της Ελληνικής Αστυνομίας, να βρεθούν μαζί με τους ενστόλους που διαδηλώνουν; Προς τιμήν τους είναι οι υπαρχηγοί του Λιμενικού Σώματος.
Π. ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Αφού πήραν το εφάπαξ αυτοί, κύριε Πρόεδρε, γιατί να έρθουν;
Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Υπήρχαν, όμως, αξιωματικοί στο παρελθόν, αγαπητέ κύριε Κουρουμπλή, οι οποίοι παραιτήθηκαν. Υπήρχαν κάποτε αξιωματικοί οι οποίοι αντιστάθηκαν σε αυτή την επίθεση που δέχονται τα Σώματα, γιατί αποτελούν τη φυσική ηγεσία των Σωμάτων αυτών. Δεν είναι υπάλληλοι που τους κρίνουμε. Και υπάρχουν και δικαστικοί που αντιστέκονται.
Όταν, όμως, μέσα σε αυτή τη Βουλή ερχόμαστε σήμερα, με τις αποφάσεις για τους ενστόλους, να αμφισβητήσουμε και τις ίδιες τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας αλλά και της δικαιοσύνης, τότε νομοθετούμε κατά της δημοκρατίας. Και όταν η Βουλή νομοθετεί κατά της δημοκρατίας, τότε η δημοκρατία καταλύεται. Και όταν καταλύεται η δημοκρατία, ο κίνδυνος για την εθνική καταστροφή είναι πολύ κοντά."
Το Λιμενικό έχει ένα Ταμείο, το οποίο έγινε το 1952, το Ταμείο Αρωγής Λιμενικού Σώματος. Η μόνη νομοθεσία που υπάρχει γι’ αυτό το Ταμείο είναι ένα βασιλικό διάταγμα του 1955 και ένα άλλο βασιλικό διάταγμα του 1970. Τι Ταμείο είναι αυτό; Είναι ένα Ταμείο το οποίο δεν έχει καμία εργοδοτική εισφορά, καμία κρατική εισφορά, καμία επιχορήγηση, κανέναν κοινωνικό πόρο επί τρίτων. Είναι τα λεφτά που αποφάσισαν μόνοι τους οι λιμενικοί να βάζουν σε έναν τραπεζικό λογαριασμό, για να μπορέσουν να τα πάρουν εν συνεχεία ως εφάπαξ.
Τι δουλειά έχει η κυβέρνηση ή η τρόικα ή οποιοσδήποτε άλλος να βάζει χέρι σε έναν προσωπικό λογαριασμό; Για ποιο λόγο σήμερα νομοθετεί η κυβέρνηση; Για εκείνα τα ταμεία στα οποία έχει ευθύνη, μπορεί να έχει λόγο. Στα ταμεία όμως που έχουν γίνει με τον ιδρώτα και το αίμα των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας δεν μπορεί να βάλει χέρι κανείς.
Εκτός και εάν θέλουμε να σπρώξουμε τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας σε εκείνους που αποτελούν τους «μπαμπούλες» του συστήματος. Και αναφέρομαι στη Χρυσή Αυγή, διότι κάποια στιγμή πρέπει να πούμε τα πράγματα, τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη.
Βλέπω σήμερα αυτούς τους συναδέλφους να μιλούν από το βήμα της Βουλής και να κάνουν τους αντισυστημικούς, τους αντιμνημονιακούς. Θυμίζω όμως στον ελληνικό λαό ότι, όταν ξεσηκώθηκαν οι αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα, αυτοί που χτυπούσαν τους αγανακτισμένους ήταν οι παρακρατικοί που βρίσκονταν πίσω από τα ΜΑΤ. Εκείνοι συγκρούονταν με τους αναρχικούς στην πλατεία Συντάγματος και έφυγαν οι οικογένειες από το Σύνταγμα.
Φοβάται σήμερα ο ελληνικός λαός να αντισταθεί και έχουμε περάσει πλέον στο δόγμα του σοκ, που έχει κάνει τους πολίτες να μην μπορούν να αντιδράσουν, στο δόγμα του σοκ, που επιβάλλει την πολιτική αυτή, η οποία θα οδηγήσει στην πτώχευση της χώρας, θα οδηγήσει σε εθνική καταστροφή.
Γιατί την ίδια στιγμή που ασκείται αυτή η πολιτική, την ίδια στιγμή στα εθνικά μας θέματα, κάθε μέρα, έχουμε υποστεί μια τεράστια ήττα. Κάθε μέρα μειώνεται το αξιόμαχο των Ένοπλων Δυνάμεων. Κάθε μέρα ο ιστός των Σωμάτων Ασφαλείας καταρρέει.
Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου το κύμα της λαθρομετανάστευσης από τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή είναι τσουνάμι. Εξαθλιώνουμε αστυνομικούς και λιμενικούς βάζοντας χέρι στο προσωπικό τους Ταμείο, την ίδια στιγμή που ξέρουν πολύ καλά οι αρχές ασφαλείας ότι οι παράνομοι μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα είναι εκείνοι που έχουν τις ίδιες απόψεις με αυτούς που κάνουν τζιχάντ στη Συρία, σταυρώνοντας παιδάκια επειδή είναι χριστιανικού θρησκεύματος, με τους ίδιους που βρίσκονται στο πλευρό των Ουκρανών δικτατόρων που χτυπούν τους Ορθοδόξους μέσα στην Ουκρανία και είναι οι ίδιοι οι οποίοι μετατρέπουν τον UCK σε UCC, προβάλλοντας διεκδικήσεις στη Βόρειο Ήπειρο.
Την ίδια στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση, αντί να κρατάει σταθερή γραμμή, υποχωρεί στο Μακεδονικό. Υποχωρεί στα ελληνοτουρκικά. Ακούγονται περίεργες φωνές για νέο σχέδιο Ανάν στην Κύπρο και η Ελλάδα διώχνει βίαια τον μόνο πραγματικό της σύμμαχο, που είναι η Ρωσία, εκτελώντας τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρέπει να αποφασίσουμε πού θα βαδίσουμε. Εμείς είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε ανοιχτά και δημόσια, για να πάρουμε μια εθνική απόφαση όλοι μαζί. Αλλά εθνική απόφαση βάζοντας τα σκουπίδια κάτω απ’ το χαλί, δεν γίνεται, δίνοντας άφεση αμαρτιών σε εκείνους που λήστεψαν τη χώρα, δεν γίνεται, προχωρώντας στη στήριξη που δίνουν τα μίντια των ολιγαρχών, στους οποίους χαρίζουμε, «βιάζοντας» τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, δεν μπορεί να υπάρξει.
Πρέπει, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το παραμύθι της μόνης δήθεν πολιτικής να σταματήσει εδώ. Κι έχει ευθύνη και η Εκκλησία, έχει ευθύνη και ο πνευματικός κόσμος της χώρας, έχουν ευθύνη και οι αξιωματικοί. Πού είναι σήμερα οι αρχηγοί των Σωμάτων, της Ελληνικής Αστυνομίας, να βρεθούν μαζί με τους ενστόλους που διαδηλώνουν; Προς τιμήν τους είναι οι υπαρχηγοί του Λιμενικού Σώματος.
Π. ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Αφού πήραν το εφάπαξ αυτοί, κύριε Πρόεδρε, γιατί να έρθουν;
Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Υπήρχαν, όμως, αξιωματικοί στο παρελθόν, αγαπητέ κύριε Κουρουμπλή, οι οποίοι παραιτήθηκαν. Υπήρχαν κάποτε αξιωματικοί οι οποίοι αντιστάθηκαν σε αυτή την επίθεση που δέχονται τα Σώματα, γιατί αποτελούν τη φυσική ηγεσία των Σωμάτων αυτών. Δεν είναι υπάλληλοι που τους κρίνουμε. Και υπάρχουν και δικαστικοί που αντιστέκονται.
Όταν, όμως, μέσα σε αυτή τη Βουλή ερχόμαστε σήμερα, με τις αποφάσεις για τους ενστόλους, να αμφισβητήσουμε και τις ίδιες τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας αλλά και της δικαιοσύνης, τότε νομοθετούμε κατά της δημοκρατίας. Και όταν η Βουλή νομοθετεί κατά της δημοκρατίας, τότε η δημοκρατία καταλύεται. Και όταν καταλύεται η δημοκρατία, ο κίνδυνος για την εθνική καταστροφή είναι πολύ κοντά."
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου