Την παρακάτω απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας πρέπει να την μελετήσουν προσεκτικά ΟΛΟΙ οι συνδικαλιστές όλων των Σωμάτων και να προσπαθήσουν να την αξιοποιήσουν δικαστικά...
Η απόφαση ....
Αντισυνταγματική έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας διάταξη του Ν. 2606/1998 που προβλέπει ότι οι εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ θα καταβάλλονται μέχρι το ύψος των αποδοχών τους και αν το υπερβαίνουν η διαφορά δεν θα καταβάλλεται στους γιατρούς.Η Ολομέλεια, έκρινε ότι οι εφημερίες των ιατρών του ΕΣΥ δεν αποτελούν πρόσθετες αποδοχές, αλλά αποδοχές για εργασία παρεχόμενη στα πλαίσια της κύριας οργανικής θέσης των γιατρών και μάλιστα υποχρεωτικής, σύμφωνα με τον Νόμο και επιδίκασε στους γιατρούς του ΕΣΥ του Νοσοκομείου Λήμνου διαφορές από τις εφημερίες τις διετίας 1996-1998.
5 σχόλια:
εχουμε αριθμο αποφασης ?
Αριθμός 1108/2007
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΣΤ΄
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
2. Επειδή, το άρθρο 104 του Συντάγματος ορίζει τα εξής: «1. Κανένας από τους
υπαλλήλους που αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο δεν μπορεί να διοριστεί σε
άλλη θέση δημόσιας υπηρεσίας ή οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλου
νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή δημόσιας επιχείρησης ή οργανισμού κοινής
ωφέλειας. Κατ’ εξαίρεση μπορεί να επιτραπεί με ειδικό νόμο ο διορισμός και σε
δεύτερη θέση, εφόσον τηρούνται οι διατάξεις της επόμενης παραγράφου. 2. Οι
κάθε είδους πρόσθετες αποδοχές ή απολαβές των υπαλλήλων του προηγούμενου
άρθρου δεν μπορεί να είναι κατά μήνα ανώτερες από το σύνολο των αποδοχών της
οργανικής τους θέσης». Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι
ως «πρόσθετες αποδοχές ή απολαβές», στις οποίες αναφέρεται η παράγραφος 2, η
οποία τελεί σε συνάφεια με την παράγραφο 1, νοούνται οι αποδοχές από τη
δεύτερη θέση, την οποία τυχόν κατέχει ο υπάλληλος υπό τις προϋποθέσεις της
παραγράφου 1, και όχι αποδοχές καταβαλλόμενες σ’ αυτόν ως αμοιβή για εργασία
παρεχόμενη στα πλαίσια της κύριας οργανικής του θέσεως, ανεξαρτήτως του
ειδικωτέρου χαρακτηρισμού τους ως βασικού μισθού ή επιδόματος ή αποζημιώσεως
για υπερωριακή απασχόληση, καθώς και του αν καταβάλλονται τακτικώς ή
εκτάκτως. Τούτο, ότι δηλαδή η ανωτέρω διάταξη της παραγράφου 2 προϋποθέτει
την κατοχή πλειόνων της μίας θέσεων και δεν αφορά την περίπτωση κατοχής μίας
και μόνον θέσεως, συνάγεται και από το ότι οι «πρόσθετες αποδοχές ή απολαβές»
συγκρίνονται προς το «σύνολο των αποδοχών της οργανικής θέσης», στις οποίες
προφανώς περιλαμβάνονται και οι αποδοχές για υπερωριακή απασχόληση, εφόσον
δεν γίνεται καμία διάκριση μεταξύ των αποδοχών αναλόγως του χαρακτηρισμού
τους. Εξάλλου, η ανωτέρω άποψη ενισχύεται και από τις σχετικές συζητήσεις στη
Βουλή κατά την ψήφιση των προαναφερθεισών συνταγματικών διατάξεων (βλ.
πρακτικά Βουλής 15ης Μαΐου 1975, συνεδρίαση ΠΣΤ, σελ. 870-871), από τις
οποίες προκύπτει ότι με τις διατάξεις αυτές ο συντακτικός νομοθέτης απέβλεψε
στην καταπολέμηση της πολυθεσίας και της καταβολής υπερμέτρων αμοιβών για τη
συμμετοχή σε συμβούλια και επιτροπές και όχι στη θέσπιση ανωτάτου ορίου, το
οποίο δεν μπορεί να υπερβεί η αμοιβή για εργασία του υπαλλήλου στα πλαίσια
της οργανικής του θέσεως, έστω και αν η εργασία αυτή παρέχεται πέραν του
συνήθους ωραρίου ή έχει έκτακτο χαρακτήρα.
3. Επειδή, εξ άλλου, ο ν. 1397/1983 με τίτλο «Εθνικό Σύστημα Υγείας» (Α 143)
στο άρθρο 24, το οποίο είχε καταργηθεί με το άρθρο 132 του ν. 2071/1992 (Α
123) και επανήλθε σε ισχύ με τη διάταξη της περ. β΄ του άρθρου 1 του ν.
2194/1994 (Α 34), ορίζει ότι: ...............................................
..........................................................................
.................................................... Τέλος, στη διάταξη του
άρθρου 7 παρ. 8 του ν. 2606/1998 (Α 89) ορίζεται ότι: «Το σύνολο των
πρόσθετων αμοιβών ή άλλων απολαβών των γιατρών, περιλαμβανομένων και των
αποζημιώσεων από εφημερίες, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να υπερβεί κατά
μήνα τις τακτικές τους αποδοχές, χωρίς συνυπολογισμό σε αυτές της
οικογενειακής παροχής και των επιδομάτων ιατρών και άδειας . . .». Η διάταξη
όμως αυτή, η ισχύς της οποίας άρχισε, σύμφωνα με το άρθρο 21 του ν. 2606/1998
από 1.1.1998, με την οποία θεσπίζεται ανώτατο όριο στις αποδοχές των ιατρών
από υπηρεσία παρεχομένη στα πλαίσια της οργανικής τους θέσης, στις οποίες
περιλαμβάνονται και οι αποδοχές για υπερωριακή αποζημίωση, είναι αντίθετη
προς τη διάταξη του άρθρου 104 παρ. 2 του Συντάγματος, καθόσον, όπως
προαναφέρθηκε, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, ως «πρόσθετες αποδοχές»
νοούνται μόνον οι αποδοχές από τη δεύτερη θέση την οποία τυχόν κατέχει ο
υπάλληλος, οι αποδοχές δε αυτές δεν μπορούν να είναι κατά μήνα ανώτερες από
το σύνολο των αποδοχών της οργανικής θέσης, και όχι αποδοχές καταβαλλόμενες
σε αυτόν ως αμοιβή για εργασία παρεχομένη στα πλαίσια της κύριας οργανικής
του θέσης, ανεξαρτήτως του ειδικοτέρου χαρακτηρισμού τους ως επιδόματος ή
αποζημιώσεως για εργασία παρεχομένη πέραν του συνήθους ωραρίου ή εχούσης
έκτακτο χαρακτήρα.
4. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την
αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, οι αναιρεσίβλητοι, γιατροί του ΕΣΥ, υπηρετούντες
στο αναιρεσείον νοσοκομείο, κατά το χρονικό διάστημα 1996-1998
πραγματοποίησαν, .........................................................
.......................Περαιτέρω, ο λόγος αναιρέσεως, κατά το μέρος που με
αυτόν προβάλλεται ότι η περικοπή της ίδιας ως άνω αποζημιώσεως από τις
αποδοχές των αναιρεσιβλήτων κατά το έτος 1998 ευρίσκει έρεισμα στη διάταξη
του άρθρου 7 παρ. 8 του ν. 2606/1998, με την οποία ορίζεται ότι στις
πρόσθετες αποδοχές, το σύνολο των οποίων δεν μπορεί να υπερβαίνει κατά μήνα
τις τακτικές αποδοχές, περιλαμβάνεται και η αποζημίωση από εφημερίες, είναι
απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι, όπως προαναφέρθηκε, κατά την ομόφωνη γνώμη
του Τμήματος, η διάταξη του άρθρου 7 παρ. 8 του ν. 2606/1998 είναι αντίθετη
προς τη διάταξη του άρθρου 104 παρ. 2 του Συντάγματος.
5. Επειδή, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 100 του Συντάγματος,
την οποία προσέθεσε το από 6.4.2001 ψήφισμα της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής (Α
84/17.4.2001), όταν Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνει διάταξη
τυπικού νόμου ως αντισυνταγματική, παραπέμπει υποχρεωτικά το ζήτημα στην
Ολομέλεια του Δικαστηρίου, εκτός αν αυτό έχει κριθεί με προηγούμενη απόφαση
της Ολομέλειας ή του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 100 του
Συντάγματος. Συνεπώς, το ζήτημα της αντιθέσεως της διατάξεως του άρθρου 7
παρ. 8 του ν. 2606/1998 προς το άρθρο 104 παρ. 2 του Συντάγματος πρέπει να
παραπεμφθεί προς επίλυση στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, δεδομένου ότι δεν
έχει κριθεί με προηγούμενη απόφασή της, ούτε με απόφαση του Ανώτατου Ειδικού
Δικαστηρίου. Ως εισηγητής ορίζεται ο ......................
Δ ι ά τ α ύ τ α
Παραπέμπει την υπόθεση στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου και ορίζει ως εισηγητή
τον .........................
Υπάρχει κάποιος συνάδελφος από Λήμνο να ρθει σε επικοινωνία με το Νοσοκομείο της Λήμνου και να μάθει τον αριθμό απόφασης του Συμβούλιου της Επικρατείας?
Δημοσίευση σχολίου