Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Δεν το χωράει ο νους μου...

email προς ellhnikhaktofylakh@gmail.com

Πετρο
Φιλε μονακριβε,
αγαπημενε μου φιλε που στεκοσουν διπλα μου σαν αδελφος, δυνατος παντα και υπερηφανος! Δεν μπορω, δεν το χωραει ο νους.
Εφυγες μου ειπαν, χαθηκες ..., αδικα και τοσο μικρος μολις 28. Μα πως ειναι δυνατον;
Παλικαρια σαν και εμας δεν χανονται ποτε αδικα! Πρεπει να μεινεις εδω και εδω θα μεινεις, μεσα στην καρδια μας και στην ζωη μας που δεν σε αφησε να γευτεις αλλες στιγμες. Ποσο ταπεινη μπορει να ειναι αυτη η εν γη ζωη. Ο κοσμος αλλαζει αλλα σαν ιδια μου φαινονται ολα, ιδια και απαραλλαχτα, το χθες σαν σημερα και το σημερα σαν χθες, το αυριο τι να φερνει αραγε; Εσυ παντα ηξερες τι περιμενεις... και το ελεγες.
Ο χρονος περναει πανω απο τις στιγμες, στιγμες ζωης που αλλες φορες στεκονται και μας κοιτουν και αλλες φορες χανονται ξεπλενοντας χιλιαδες συναισθηματα. Τωρα ομως ποια απο ολες αυτες τις στιγμες ηρθε; Πως ειναι δυνατον κατι τετοιο να ειναι αληθινο;
Πως να αντικρισω τους γονεις σου;
Τι να κανω να γλυκανω τον πονο μεσα μου και να σταθω διπλα στην οικογενεια σου που τοσο πολυ αγαπω;
Τι να πω στον πατερα σου και στην μητερα σου;
Για τα μηχανακια του ειπαμε, για τα τσιγαρα του ειπαμε, για τις κακες παρεες του ειπαμε, για τα ναρκωτικα του ειπαμε, για ολα... τα παντα ειπαμε....
Ισως οτι και αν ειπαμε να μην το γευτικαμε.
Ολα τα αποφυγαμε και ολα τα ξεπερασαμε αλλα δεν σκεφτηκα οτι τα κακα μελλουν απο μελι να εμφανιστουν και απο κεντρι να θερισουν. Η θλιψη ειναι απεριγραφτη και μας κεντριζει μυαλο και ψυχη, οτι και αν ζηταει αυτη η τραγικη στιγμη της μοιρας, αυτη η θλιψη που μας κοιταει καταματα και συναμα μας αγγιζει δεν ειναι παρα μονο η αρχη διοτι το συναισθημα αγαπης και φιλιας ειναι μοναδικο, αληθινο και τιποτα σε κανεναν κοσμο επιγειο ή επουρανιο δεν μπορει να το αλλαξει αυτο. Τους φιλους τους διαλεγουμε λενε....
Φιλε μου και αγαπημενε μου Πετρο τιποτα δεν αλλαζει και τιποτα δεν τελειωνει οταν αξιες σαν και αυτες που σε χαρακτηριζουν διαιωνιζονται. Χωμα και νερο τα παντα ας γινουν μα τα συναισθηματα παντα θα ζουν, και μεσα σε αυτα θα ζεις πλεον και εσυ.
Σε αγαπω, παντα
Ο παιδικος σου φιλος Βαγγελης.

=======================

ΣΧΟΛΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΚΤΟΦΥΛΑΚΩΝ


Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς να απαλύνουν τον πόνο της απώλειας.
Μακάρι να υπήρχαν να τα προσφέραμε σε σένα ,την οικογένεια του Πέτρου,στους συναδέλφους που τον γνώρισαν και γενικά όσους τον γνώρισαν και τον αγάπησαν.
Τα βαθύτατα συλλυπητήρια μας .

Δεν υπάρχουν σχόλια: