Ο τίτλος του παρόντος άρθρου που επελέγη είναι μια φράση που χρησιμοποιώ εδώ και χρόνια και από τις πολλές συζητήσεις που έχω κάνει με πολλούς από εσάς διαπιστώνω ότι την υιοθετείτε πλήρως. Υπάρχει λοιπόν ένα μεγάλο ‘’ΓΙΑΤΙ’’, γιατί συμβαίνει αυτό, ποια η γεννησιουργός αιτία. Όπως καταλάβατε μέχρι τώρα μιλάω για την συναδελφική αλληλεγγύη, που θα έπρεπε να μας διέπει όλους, άλλα δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στον μέγιστο δυνατό βαθμό ή συμβαίνει επιλεκτικά γιατί υπεισέρχονται διάφοροι παράμετροι. Το αποτέλεσμα θα έλεγα είναι καταστροφικό. Τι εννοώ.
Οι υπηρετούντες στην ΕΛ.ΑΣ. έχουν ως σκοπό την προσφορά του αγαθού της ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ σε όλους τους συνανθρώπους μας, ημεδαπούς και αλλοδαπούς, που κατοικούν ή επισκέπτονται την Ελληνική επικράτεια. Για να επιτευχθεί όμως αυτό θα πρέπει να επέλθει ισορροπία εντός του Σώματος. Για να υπάρξει λοιπόν η τόσο επιθυμητή ισορροπία, θα πρέπει τα πολλά πόστα - θέσεις που υπάρχουν εντός του Σώματος, νευραλγικά και μη, να πληρώνονται ανάλογα με τα πραγματικά, και μόνο, υπηρεσιακά προσόντα και δυνατότητες του καθενός. Εάν δηλαδή κάποιος επιθυμεί να τοποθετηθεί αναλόγως σε κάποια θέση ‘’κλειδί’’ αυτό να γίνεται με γνώμονα την αξιοκρατία!
Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Αρνητικοί παράμετροι που εντοπίζονται σε κάποιους όπως το ‘’ΕΓΩ’’, ο φθόνος και η ζήλεια, καθώς και η έλλειψη υπηρεσιακής συνείδησης κλονίζουν την συναδελφική αλληλεγγύη και σιγά σιγά σβήνει η ελπίδα για μεγιστοποίηση της απόδοσης της ΕΛ.ΑΣ.
Οι ευθύνες για την διαιώνιση αυτής της κατάστασης εντοπίζονται, κατά την γνώμη μου, εκτός ΕΛ.ΑΣ., και συγκεκριμένα στην πολιτική ζωή του τόπου. Εάν λοιπόν δεν συσταθεί διακομματική επιτροπή ουσίας για τον καθορισμό, πέραν του ακριβούς πλαισίου λειτουργίας της ΕΛ.ΑΣ., ουσιαστικών κριτηρίων για το πώς θα τοποθετείτε ο κάθε ένας από εμάς για αρχή στα νευραλγικά πόστα, τότε θα συνταξιοδοτήθω και ακόμα τα ίδια θα έχουμε.
ΔΑΓΚΛΗΣ Δημήτριος
Μέλος Δ.Σ. Π.Ο.ΑΣ.Υ.
Μέλος Δ.Σ. Ε.Α.Υ.Ν.Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου