Θάνατος από βαρεµάρα

Ακούγοντας κανείς τα βραδινά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων έχει την αίσθηση ότι η χώρα βρίσκεται σε πόλεµο και ότι οι πάτριες δυνάµεις κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να αποκρούσουν τις δυνάµεις του εχθρού. Συσκέψεις των αρµόδιων «στρατηγών», πολεµικά ανακοινωθέντα, έκτακτες ειδήσεις για πολεµικές επιχειρήσεις (ας πούµε στο µέτωπο των φοροφυγάδων) είναι διαρκώς στην επικαιρότητα.

Θα περίµενε κανείς ότι µε µια τέτοια γιγαντιαία κινητοποίηση θα είχαµε ήδη καταφέρει πολλά, σε σχέση µε την κατάσταση οκνηρίας που βρισκόµασταν λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεµος, δηλαδή η κρίση. Κι όµως! Επειδή όλοι µας ζούµε σε αυτή τη χώρα και έχουµε τη δυνατότητα να είµαστε καθηµερινά στην πρώτη γραµµή, εύκολα µπορούµε να διαπιστώσουµε ότι ο εκκωφαντικός θόρυβος που επικρατεί από άκρη σε άκρη του µετώπου δεν έχει ως αποτέλεσµα παρά µόνο την κώφωση των άτυχων πολεµιστών και τη διασπορά του φόβου στα µετόπισθεν.

Δυστυχώς, δεν έχουν γίνει µέχρι σήµερα τα απλά και τα εύκολα. Αντί να επιχειρούν εναντίον του εχθρού, που είναι η κρίση και οι δυνάµεις που τη δηµιούργησαν, στρέφονται καθηµερινά εναντίον όλων εκείνων για τους οποίους δήθεν κόπτονται όλοι ότι θέλουν να προστατεύσουν.

Τι δηµιουργεί, κύριοι, το χάος; Ας πάρουµε το παράδειγµα των νοσοκοµείων. Το πρόβληµα είναι συγκεκριµένο: Τα πιράνχας έχουν ξεσκίσει το άτυχο ζωντανό που έπεσε στο διάβα τους. Κι αντί να αντιµετωπίσουν το θέµα µε πυγµή και αποφασιστικότητα, δηµιούργησαν ένα... «παρατηρητήριο τιµών». Κάτι σαν το παρατηρητήριο πουλιών που έχουν οι οικολόγοι στα δάση.

Δεν είµαστε µε τα καλά µας! Αν είναι να τους πάρει µια τετραετία για να µάθουν ότι τα νοσοκοµεία χρειάζονται ένα κεντρικό σύστηµα προµηθειών και ταυτόχρονα να µηχανογραφηθούν οι αποθήκες τους, για να γνωρίζουµε ότι τα φάρµακα πάνε στους ασθενείς και όχι στα συρτάρια των επιτήδειων, τότε θα είναι αργά. Θα έχουµε πτωχεύσει.

Κι αυτό είναι ένα παράδειγµα. Ποιες άλλες τρύπες έχουµε; Την τοπική αυτοδιοίκηση. Έκαναν το παραµικρό για να σταµατήσουν το πάρτι; Έστειλαν το ΣΔΟΕ να ερευνήσει τα οικονοµικά τους και να στείλει τους επίορκους στη φυλακή;

Θέλετε κι άλλα παραδείγµατα; Πολλά! Πάρα πολλά! Όσα ήταν και πριν από τις εκλογές του 2009 και τις εκλογές του 2004. Τα ίδια ακριβώς. Βλέπετε, κινούµαστε εντός, εκτός και επί των αυτών. Δεν περπατάµε, ονειρευόµαστε ότι δήθεν ταξιδεύουµε. Στην πραγµατικότητα είµαστε βυθισµένοι στον καναπέ µας και κινδυνεύουµε να πεθάνουµε από υπερβολική οκνηρία. 

Και µε αυτή την κυβέρνηση!

Θανάσης Μαυρίδης